BDW Opinie: Eén politiezone

Minister-president Charles Picqué (PS) heeft de moed gehad om de (on)veiligheid in Brussel boven aan de politieke agenda te plaatsen. Moed, vraagt u? Jawel, langs Franstalige kant wordt het recht op veiligheid nog al te vaak als een rechts thema beschouwd, en dus fout. Ook langs Nederlandstalige kant moeten we niet al te hoog van de toren blazen.

door Danny Vileyn, journalist bij Brussel Deze Week

Luckas Vander Taelen, die een paar weken geleden het taboe in groene rangen doorbrak, heeft het mogen ondervinden. De tegenkrachten werden direct in stelling gebracht. "Voor mensen die in Brussel wonen, is het een taboe om over onveiligheid te praten," besloot columnist Oscar van den Boogaard vorige vrijdag nog in De Standaard.

Van den Boogaard heeft gelijk: het thema moet op de agenda blijven. Laten we niet vergeten dat de ministers Pascal Smet (SP.A) een zestal jaar geleden en Brigitte Grouwels (CD&V) iets later in het Brussels parlement net niet voor rechtse extremisten uitgescholden werden toen ze de veiligheidsproblemen aankaartten. 't Kan verkeren.

Het probleem benoemen is één zaak, doelgericht naar oplossingen zoeken is andere koek. Over het feit dat de huidige zes politiezones geen goede formule zijn, is nagenoeg iedereen het ondertussen eens. Gelukkig maar. Maar daar houdt het op. Langs Nederlandstalige kant wordt al langer gepleit voor één politiezone; langs Franstalige kant heerst twijfel. Charles Picqué lijkt de geit en de kool te willen sparen. Hij wil een politie op gewestelijk niveau (wat een goede zaak is), maar ook opnieuw politie op gemeentelijk niveau. Negentien plaatselijke politiekorpsen zijn geen goede zaak. Het moeten er minstens 22 zijn. Vraag het maar aan de inwoners van Laken, Haren en Heembeek. Maar die 22 moeten wel rechtstreeks afhangen van het Gewest, en niet van de gemeenten. Laat het de minister-president zijn die van rechtswege bevoegd wordt voor Politie, Preventie, Brandweer en Openbare Netheid, en niet de negentien burgemeesters. Er is niets oneerbaars aan verantwoordelijk zijn voor propere en veilige straten.

Het was heel opvallend dat in het parlement alleen Fouad Ahidar (SP.A) en Els Ampe (Open VLD) Picqué over het veiligheidsthema ondervroegen. Geen enkele Franstalige had vragen. Geen enkele van de vele burgemeesters die ook een parlementair zitje hebben, had vragen. Wij zagen in gedachten de Willy Decourty's van deze wereld likkebaarden in het vooruitzicht van zoveel lekkers: opnieuw een eigen ordemacht voor het koninkrijk Elsene. Als burgemeester opnieuw de baas over een minipolitiekorps. Laat het niet zo ver komen.