BDW Opinie: Prettige vakantie !

Nog luttele dagen en het schooljaar zit er weer op. Leerlingen en leerkrachten mogen van een welverdiende grote vakantie genieten. Die vakantie is zo 'groot' dat menige werknemer uit de privésector eind juni weleens zal zuchten dat, met de eigen beperkte vakantiedagen, zo'n job in het onderwijs te overwegen valt. Maar of hij er op 1 september nog zo over denkt?

In een lezersbrief in Humo vertelde iemand vorige week dat hij/zij maar wat graag de stap van de privésector naar het onderwijs zou zetten. Niet voor die vakanties, maar omdat het zijn/haar grote droom was. Het was niet eens het salaris en het wegvallen van de anciënniteit die de briefschrijver tegenhielden, wel de schrik om de eerste jaren als leerkracht van hot naar her te worden gestuurd, zonder de zekerheid van een vaste benoeming.

We weten het intussen: er is een fors lerarentekort. De belangrijkste oorzaken zijn de vergrijzing, maar ook het 'vroegtijdig uittreden van leerkrachten'. Vooral dat laatste vormt een extra probleem voor het Brusselse onderwijs. Meer dan de helft van de leerkrachten houdt het hier binnen de vijf jaar voor bekeken. Onzekerheid over de meertalige en grootstedelijke context doet leerkrachten (in spe) naar scholen buiten de hoofdstad uitkijken. En dus doet de VGC verwoede pogingen om aan te tonen dat die meertalige omgeving best boeiend kan zijn, en proberen ook de Brusselse lerarenopleidingen hun leerlingen zoveel mogelijk op dat multiculturele voor te bereiden. Maar dan zijn er ook nog de dagelijkse files naar de hoofdstad. Wie van buiten de stad moet komen, geraakt nog nauwelijks voor de schoolbel ter plaatse...

Maar zou het lerarentekort er ook mee te maken kunnen hebben dat we als samenleving het lerarenberoep minder dan vroeger waarderen en naar waarde schatten? Voor het prestige hoef je tegenwoordig niet meer het onderwijs in. Er zijn zoveel sectoren waar we zoveel meer carrière kunnen maken, voor het voetlicht treden, bonussen meegraaien... terwijl die arme leerkracht tot het einde van zijn carrière dag in, dag uit kindertjes moet entertainen, om het nu maar zo grof te stellen.

Alleen: hoe relatief is het belang van carrière maken, bekend worden, poen pakken? De bankencrisis, de economische recessie, het gemak waarmee in de bedrijfswereld of de media koppen rollen, hebben dat alvast aangetoond. Terwijl jongeren kennis en vaardigheden bijbrengen, van het belangrijkste en wezenlijkste is wat er bestaat.

Het is alle leerkrachten dan ook van harte gegund, die heerlijk lange vakantie.