BDW Opinie: Tram in avondkleding

Wil de Brusselse regering verhinderen dat het openbaar vervoer marktaandeel verliest, wil ze dat het een echt alternatief wordt voor Koning Auto - ook voor dames en heren in avondtenue -, dan moet er de komende jaren veel gebeuren. Nettere metrostations, properder tram- en bushaltes. Meer trams in eigen bedding ook. Maar vooral: een hogere frequentie van de bussen en trams, schrijft Danny Vileyn.

Basel, begin jaren 1990. Minister van Openbare Werken en Verkeer Jean-Louis Thys brengt samen met een uitgebreide delegatie een werkbezoek aan verschillende Zwitserse steden. Het gezelschap kijkt in Basel toe hoe chique dames en heren in avondkleding het theater verlaten. Er wacht hun geen auto of taxi om huiswaarts te keren, wel de stadstram.

Dat beeld kwam me vorige week nog eens voor de geest toen MIVB-baas Alain Flausch herinnerde aan de oproep van de internationale vereniging van openbaar vervoer UITP (die Flausch voorzit) in Wenen om wereldwijd het marktaandeel van het openbaar vervoer te verdubbelen tegen 2025. UITP is, met 3.200 leden in negentig landen, wereldwijd de grootste verdediger van het openbaar vervoer.

Naar de ambitie van de Brusselse regering kunnen we alleen maar gissen: wil ook zij het marktaandeel van de MIVB verdubbelen? Het is wachten tot staatssecretaris Bruno De Lille (Groen!) het gewestelijk vervoersplan Iris 2 presenteert. Iris 2 moest al tijdens de vorige legislatuur goedgekeurd zijn, maar omdat er geen eensgezindheid over de doelstellingen was, kwam het gewestelijke vervoersplan er niet. Is die eensgezindheid er nu dan wel? Kan De Lille op 19 september - autoloze zondag en viering van 125 UITP - uitpakken met een vervoersplan om u tegen te zeggen? Aankondigen dat het metronetwerk over tien jaar uitgebreid zal zijn, volstaat niet.

Wil de Brusselse regering verhinderen dat het openbaar vervoer marktaandeel verliest, wil ze dat het een echt alternatief wordt voor Koning Auto - ook voor dames en heren in avondtenue -, dan moet er de komende jaren veel gebeuren. Nettere metrostations, properder tram- en bushaltes. Meer trams in eigen bedding ook. Maar vooral: een hogere frequentie van de bussen en trams. Natuurlijk zijn er bussen en trams met een hoge frequentie (tram 3 en 4 zijn een mooi voorbeeld), maar in feite zou de wachttijd in een grootstad - de hoofdstad van Europa - nooit langer dan tien minuten mogen bedragen. 's Ochtends niet, 's middags niet, 's avonds niet.

Maar: wie gaat dat betalen? Wie heeft zoveel geld? Het Brussels Gewest heeft niets op overschot. En de nota van preformateur Elio Di Rupo is ook weinig hoopgevend: van de 250 miljoen euro bijkomende middelen zou maar 65 miljoen naar openbaar vervoer gaan. Dat is veel te weinig. Nochtans kan Brussel het zich niet permitteren dat het verkeer zich over tien jaar vastrijdt. De ministers Brigitte Grouwels (CD&V) en Bruno De Lille zullen moeten vechten voor hun brokken. Een andere keuze hebben ze niet.