BDW opinie: Verkiesbaar

Eind deze week moeten alle partijen die meedingen naar de gunst van de kiezer, hun lijsten indienen. Vanaf nu zijn dus alle namen bekend van de mensen op wie u zult kunnen stemmen. De discussies over namen en volgorde op de lijsten zouden dus achter de rug moeten zijn - want reken maar dat daar bij verschillende partijen serieus over gebakkeleid is.

door Anne Brumagne, hoofdredacteur van Brussel Deze Week

Nu staan er op al die lijsten - en het zijn er behoorlijk veel in Brussel - heel wat mensen die niet de ambitie hebben om in een parlement te gaan zetelen, maar die vooral hun steun willen betuigen aan de bewuste partij. Anderen hebben wél de ambitie om de kiezers te vertegenwoordigen, en dan is het natuurlijk knokken voor een verkiesbare plaats op de lijst.

's Lands parlementsleden zijn de voorbije weken niet altijd op de positiefste manier in het nieuws gekomen. Er was het verhaal van de privédetective van kamerlid Jean-Marie Dedecker (LDD), of van het dure snoepreisje naar Californië van de Waalse parlementsleden, van wie er achteraf een aantal niet eens beseften dat ze over de schreef waren gegaan. En op de dag dat boze Walen hen op de luchthaven stonden op te wachten, werd een item hierover in het Radio 1-programma De ochtend gevolgd door een over de bankencommissie van Kamer en Senaat. Die commissie had goed werk geleverd. Maar dat kwam, volgens een actief lid van de commissie, omdat men achter gesloten deuren had gewerkt. "We waren met een vrij kleine groep actief in deze commissie. Omdat er geen camera's in de buurt waren, kwamen verschillende leden nooit opdagen - maar zo vorderden de werkzaamheden wel," was het harde oordeel over de collega's. Voor alle duidelijkheid: dit zijn dus geen Brusselse voorbeelden. Met de snoepreisjes van Brusselse parlementsleden bleek het nogal mee te vallen, berichtten onze collega's van tvbrussel. Maar als het over afwezigheden gaat... dan stellen de BDW-redacteurs keer op keer vast dat het absenteïsme in het Brussels parlement groot is. Je vraagt je dan af waarom die lui zo graag parlementslid wilden worden.

Er zijn parlementsleden die fantastisch werk hebben verricht, maar minder talent hebben om in de schijnwerpers te geraken. En dan zijn er anderen die in het parlement veel minder hard hebben gewerkt, maar om welke reden dan ook vaker de media hebben gehaald. De trend is om vooral de mensen die goed scoren in de media - ook al is dat misschien niet met hun inhoudelijk werk -, een goede plaats op de lijst te geven.
Het woord is nu aan u, kiezer.