Benjamin Dalle: 'Politici worden betaald voor oplossingen, niet voor ruzie'

U geldt al lang als een politieke belofte. Dat statuut had u sneller kunnen verzilveren buiten Brussel en er werd ook al vaker aan uw mouw getrokken. Waarom bleef u toch?
Benjamin Dalle: Ik vind dit een fantastische stad met heel veel mogelijkheden. Ondertussen heb ik ook een vrouw, en drie kindjes. Die gaan hier naar school en we hebben ons leven hier ontwikkeld. Ik ga mijn persoonlijke leven niet laten bepalen door politieke keuzes.

Het klopt natuurlijk dat je electoraal minder weegt als Brussels politicus. Maar het zou ook jammer zijn als sterke politici – ik heb het niet over mezelf – niet meer opkomen in Brussel. Ik heb al contact gehad met het VGC-college en ben blij dat ik daar sterke partners heb.

Onder Jos Chabert was CD&V ooit de leidende Nederlandstalige partij in het gewest. De voorbije decennia zijn de resultaten bij elke verkiezing geslonken en onder uw Brussels voorzitterschap bleef er uiteindelijk maar één zitje in het Brussels parlement over. Waar ging het mis?
Dalle: Dat is de vraag van een miljoen voor ons. Een deel van ons klassiek electoraat is ofwel gestorven of weggetrokken. Tegelijk hebben we onvoldoende de nieuwe Nederlandstalige kiezers kunnen aantrekken. Bij de laatste verkiezing zag je dat er ook veel niet-Nederlandstaligen op Nederlandstalige lijsten zoals Agora of DierAnimal hebben gestemd. Dat heeft ons, maar ook Open VLD of SP.A parten gespeeld.

Maar hoe komt het dat u die nieuwe Nederlandstaligen niet bereikt?
Dalle: Als voorzitter heb ik geprobeerd om CD&V in de markt te zetten als echte stadspartij. De mens centraal stellen, verenigingen, wijkwerking, bottom-up werken, een plaats voor geloof in de stad. Ik geloof dat zo’n project veel mensen kan aanspreken, maar we hebben dat onvoldoende kunnen overbrengen.

Misschien is de perceptie ook nog te zeer dat we een puur Vlaamse partij zijn, die vooral ingebed is op het Vlaamse platteland. Ook in Antwerpen en Gent slaan we nog niet aan.

Is het verhaal van de partij gewoon niet te wollig? Groen kon zich duidelijk profileren rond schone lucht en verkeersveiligheid, SP.A rond moderne stadsvernieuwing en zachte mobiliteit. CD&V is vooral ‘middle of the road’.
Dalle: Dat is inderdaad een uitdaging. We zijn een volkspartij die op alle maatschappelijke thema’s probeert te wegen. We vinden zowel ecologie belangrijk als economische groei en sociale vooruitgang. Dat is niet zo scherp als sommige andere partijen, maar ik denk wél dat er nog toekomst is voor centrumpartijen. Want de meeste Brusselaars vinden al die dingen ook belangrijk. Ze willen wat meer verdienen maar ook tijd voor hun gezin. Ze willen duurzamer leven, maar wel vlot met de auto blijven rijden.

Het regeerakkoord lijkt moslims als een probleem te bestempelen: strengere eisen voor islamscholen en moskeeën, inburgering die betalend wordt ... Die indruk wordt nog versterkt wordt door het discours van een aantal N-VA’ers.
Dalle: Dat is elk geval niet hoe CD&V naar de kwestie kijkt. We vinden het belangrijk dat iedereen zijn religie vrij kan beleven. Tegelijk willen we vermijden dat er radicalisering ontstaat. In onze wijken – ik ben zelf Molenbekenaar – zijn er heel wat plaatsen waar ik graag verscherpte controle zou hebben. Ik denk dat heel wat Brusselaars het daarmee eens zijn: respect voor moslims én controle op de extremen.

Wordt de inburgering ook in Brussel betalend?
Dalle: Het Nederlandstalige traject moet aantrekkelijk genoeg blijven. Mede door ons aandringen zal inburgering in Brussel daarom gratis blijven.

U bent minister van Media en moet de rol van de VRT inperken en ook besparen, terwijl uw vrouw VRT-journaliste is. Zit u niet met een belangenconflict?
Dalle: Neen, omdat we dat soort dingen helemaal gescheiden houden. Er moet inderdaad bespaard worden op verschillende domeinen. Media is daar één van en ik zal dat loyaal doen.

Het Brusselluik in het regeerakkoord bevat vooral continuïteit, maar wil ook scherper toezicht op de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Welke accenten wil u zelf leggen in het Brusselbeleid?
Dalle: De VGC beschouw ik vooral als een partner. Wat die accenten betreft: mijn algemene rol is om erop toe te zien dat de verschillende beleidsdomeinen juist worden toegepast in Brussel en dat er genoeg geïnvesteerd wordt. Daarnaast zijn er concrete projecten. In de cultuurwereld denk ik bijvoorbeeld aan de renovatiewerken in het Kaaitheater. Er is het Amerikaans Theater waar we een culturele pool van willen maken.

U tweette over het Amerikaans Theater alsof dat al beklonken was. Maar de beslissing zit bij de volgende federale regering die nog moet gevormd worden. Een beetje voorbarig?
Dalle: Ik tweette dat ik blij was dat het in het akkoord is opgenomen. We hebben daar trouwens ook de budgetten voor gereserveerd.

In het regeerakkoord heet het dat de plek een ‘Vlaamse culturele pool’ moet worden. Is dat niet contraproductief? Burgemeester Close liet al weten dat hij er alles wil aan doen om het Amerikaans Theater bij de Stad onder te brengen.
Dalle: Wat u zegt is pertinent. We zullen goed moeten kijken hoe we het aanpakken met de Stad én het Gewest. We zijn het er, denk ik, allemaal over eens dat het jammer is dat die plek vandaag leeg staat.

Het Vlaams Brusselfonds moet flink inleveren, maar financiert Muntpunt voor een deel. Hoe belangrijk is Muntpunt nog voor het Vlaams Brusselbeleid?
Dalle: Het is een van de iconen van de Vlaamse gemeenschap in Brussel. Het spreekt voor zich dat we dat verder duurzaam gefinancierd willen zien.

Wat weet u al over de besparingen in Brussel?
Dalle: Op heel wat subsidies zal zes procent bespaard worden in Vlaanderen én in Brussel. Bij welke instellingen zal in de komende weken blijken als de begroting wordt opgesteld.

Welke eigen accenten wil u verder nog leggen?
Dalle: Ik wil echt werk maken van de uitwisseling tussen Franstalige en Nederlandstalige leerkrachten. Verder wil ik ook wegen op de gewestbevoegdheden van Vlaanderen. Dat is misschien een cultuurbreuk met het verleden, waar de Brusselminister zich vooral met gemeenschapsbevoegdheden bezighield. Neem nu mobiliteit: van de vijftien Vlaamse fietssnelwegen in Vlaams-Brabant lopen er maar twee door tot in het centrum van Brussel. Door goed overleg kan dat anders.

Vlaanderen lijkt in dit regeerakkoord nadrukkelijk op weg naar een ‘Vlaamse natie’, waarbij de eigen bevoegdheden maximaal ingevuld worden, denken we maar aan de nieuwe bevoegdheid Justitie of de bijkomende Vlaamse sociale bescherming. Hoe kijkt u daar naar?
Dalle: Ik ben er voorstander van dat Vlaanderen zijn eigen bevoegdheden zo breed mogelijk invult, om Brussel te versterken. Ook buiten Brussel zijn we voor die brede invulling, maar wel binnen een federaal kader. Zo staat het ook in het regeerakkoord.

Zitten we niet op een kantelpunt? Gaan we naar een België met vier gewesten of worden de gemeenschappen nog versterkt?
Dalle: Ik vind het vooral belangrijk dat we blijven investeren in Brussel en dat de gemeenschappen in Brussel actief blijven. Als dat met een ander model dan vandaag kan, mij niet gelaten. Velen zeggen vandaag ‘Alles aan het Brussels Gewest, want het is te complex.’ Maar zeg mij dan hoe we onze crèches vanuit de Vlaamse Gemeenschap kunnen blijven organiseren, ons Nederlandstalig onderwijs, onze cultuurinstellingen ...

Klimaat is een van de belangrijkste thema’s van deze tijd, maar de ambitie van het regeerakkoord is erg laag. Vlaanderen wil zich er bijvoorbeeld niet toe verbinden om CO2-neutraal te worden tegen 2050. Is dit niet een beetje een ‘Après nous le déluge’-regering?
Dalle: Het is niet omdat je een doelstelling vastlegt, dat je die ook haalt. Het is vooral belangrijk dat je maatregelen neemt en dat zullen we doen. In Wallonië en Brussel menen ze dat ze veel verder kunnen gaan, maar ik zie de maatregelen niet om dat te bereiken. Vlaanderen is ambitieus in de vergroening van woningen en van het wagenpark, in de investeringen in fietspaden.

We blikken even vooruit naar 2024. Is het denkbaar dat Vlaams Belang en N-VA een absolute meerderheid halen en de onafhankelijkheid uitroepen?
Dalle: Ik denk dat we een antwoord moeten bieden op de vragen van de kiezers. Daarom bevat dit regeerakkoord ook een verhaal van rechten, plichten en verantwoordelijkheid. We hopen de mensen te overtuigen dat de politiek ertoe doet. Want los van de migratiethema’s waar Vlaams Belang op teert, is er steeds minder vertrouwen in de politiek. Dat heeft ook te maken met onenigheid binnen de federale regering (met CD&V, red.). ‘Ze zijn daar precies betaald om ruzie te maken,’ dachten veel mensen. Als we tonen dat we in de plaats oplossingen kunnen leveren, kunnen we dat vertrouwen hopelijk herstellen.