Cultuurhuizen hebben vragen over vrijetijdspas

Vandaag stelt collegelid Bruno De Lille (Groen) de Vrijetijdspas Paspartoe voor. Die vervangt op 1 februari de cultuurwaardebon. De cultuurhuizen zijn er niet helemaal gerust op. "Midden in het seizoen en zonder samenwerking met Franstaligen is niet ideaal."

Met drie cultuurwaardebonnen per jaar (à 6 euro) kregen de Vlaamse Brusselaars tot nog toe een mooi duwtje in de rug om van het rijke Brusselse cultuuraanbod te kunnen genieten. De bon verdwijnt en wordt vervangen door een Vrijetijdspas.

Uit onderzoek van de Vlaamse Gemeenschapscommissie bleek dat het beoogde doel van de cultuurwaardebon, namelijk de cultuurparticipatie bevorderen, onvoldoende werd bereikt. De reeds overtuigde cultuurgebruiker maakte gretig gebruik van de cultuurwaardebon, maar de bon kwam te weinig terecht bij de juiste doelgroep: de kansarme Brusselaar die nauwelijks naar theater, dans of expo gaat.

De Vrijetijdspas moet daar komaf mee maken. Tegelijk wordt de scope verbreed en kunnen ook jeugd- en sportclubs de pas inzetten om de participatie van kansarmen te verhogen.

Kansarme Brusselaars zullen in de toekomst voor bijvoorbeeld 2 euro naar een theatervoorstelling kunnen gaan. De kansrijke Brusselaar is daar deels de dupe van, want hij houdt nog maar één cultuurwaardebon per jaar over. En omdat het systeem ingewikkeld is, – hij moet eenmalig een pas kopen van 5 euro, is het nog maar de vraag of hij die nog zal aanvragen.

Intussen blijken de cultuurhuizen, goed een maand voor de start, niet helemaal te weten waar het naar toe moet. Bij de KVS wachten ze op een informatiesessie in Muntpunt deze week. Met het Kaaitheater is al overleg geweest. De eerste contacten waren positief maar het Kaaitheater blijft met vragen zitten over een snelle doorstart van de nieuwe pas.

“De Vrijetijdspas komt midden in het cultureel seizoen,” zegt Hugo Vanden Driessche, directeur van het Kaaitheater. “De omschakeling had beter in september plaatsgevonden, bij het begin van het seizoen.”

Verkiezingen
Maar in mei zijn er verkiezingen, en het VGC-college wou blijkbaar koste wat het kost de Vrijetijdspas nog voor de verkiezingen invoeren.

Ook over het technisch luik is nog heel wat onduidelijkheid. Hoe zal de gebruikers zijn kaart kunnen valideren? “Er is afgesproken dat er een zuil wordt geïnstalleerd op grotere locaties zoals bibliotheken, zwembaden en theaters. Zo ook dus in het Kaaitheater,” weet Vanden Driessche. “Met je vrijetijdspas kan je bij elk bezoek punten sparen die achteraf kunnen worden ingeruild tegen een bepaald voordeel bij één van de partners. De invulling van die voordelen moet nog bekeken worden.”

De cultuurhuizen, en de jeugd- en sportclubs zullen de vrijetijdspas dus kunnen gebruiken als marketinginstrument, bijvoorbeeld door korting te geven aan veelgebruikers, of promotie te voeren voor één bepaalde voorstelling. Zo kan de kansrijke Brusselaar toch nog zijn voordeel halen uit de pas. Dat is tenminste hoe de Vlaamse Gemeenschapscommissie het ziet.

Vanden Driessche heeft er zijn vragen bij: “De VGC verwacht blijkbaar dat de cultuurhuizen die nieuwe dynamiek op gang brengen. We zijn hiertoe bereid, maar vragen ons toch ook af of we onze prijzen nog verder kunnen verlagen. We hebben al een erg voordelige abonnementsformule, en jongeren betalen slechts acht euro voor een ticket.”

Vijf procent van de inkomsten van het Kaaitheater komt uit de cultuurwaardebon. Het is nu afwachten wat de Vrijetijdspas oplevert en in welke mate beide doelgroepen (kansarmen en kansrijken) bereikt zullen worden.

Vanden Driessche: “Waar ik het niet mee eens ben, is dat volgens de VGC de cultuurwaardebon vooral gebruikt werd door mensen die de bon eigenlijk niet nodig hebben. Er zijn best studenten, of enthousiaste stadsbewoners, die naar het theater willen gaan en die niet per se erg rijk zijn. Voor hen was de cultuurwaardebon een welgekomen extraatje.”

En de kansarmen? “Er zal toch meer nodig zijn dan een Vrijetijdspas om kansarmen naar het theater te laten komen,” denkt Vanden Driessche die ook betreurt dat de nieuwe pas niet globaler en Brusselser bekeken is. Lees: in samenwerking met de Franstaligen.