Deleuze wil alle bedragen van verkozenen openbaar maken

Om het populisme tegen te gaan, heeft burgemeester Olivier Deleuze (Ecolo) van Watermaal-Bosvoorde, voorgesteld om alle gemeentelijke salarissen openbaar te maken. Ook eventuele vergoedingen voor mandaten in intercommunales of in verenigingen zullen dan bekend gemaakt worden. Op de gemeenteraad zullen de verkozenen van de meerderheid en oppositie dinsdag over het voorstel stemmen. Dat schrijft Le Soir.

De burgemeester verdient jaarlijks 82.772,54 euro waarvan hij jaarlijks 3607 euro aan zijn eigen partij betaalt. Aan de 79.165,54 euro die overblijft kan 1.190 euro toegevoegd worden die hij verdient met zitpenningen voor de conferentie van burgemeesters.

Zijn Eerste Schepen Alain Wiard (GMH) verdient jaarlijks 52.678,14 euro bruto en betaalt zijn partij 1.799 euro. David Leisterh (MR) zou met het mandaat van voorzitter van het OCMW jaarlijkse 53.795,98 euro bruto verdienen. Daarvan zou hij netto 21.581,88 euro overhouden en 1800 euro aan de partij storten. Voor zijn deelname aan Bruocalis ontvangt hij 203,28 euro.

Ook de oppositie volgt in het voorstel van Deleuze. Zo is bekendgemaakt dat de voormalige burgemeester Martine Payfa (Challenge) in 2016 825 euro aan zitpenningen heeft ontvangen voor haar deelname aan de gemeenteraden. Ze heeft daarvan 120,45 euro aan haar partij overgemaakt. Michel Kutendakana, gemeenteraadslid voor de PS, heeft 1.200 euro ontvangen en 120 euro aan de partij gestort.

Transparantie
"Het was niet moeilijk om iedereen te overtuigen om hun gemeenschappelijke salaris bekend te maken", stelt Deleuze. "Wij besturen samen de gemeente en het is het geld van het dorp. Misschien dat sommigen vinden dat we teveel verdienen, maar we zijn in ieder geval transparant."

Alle vergoedingen voor mandaten die betrekking hebben op Watermael-Bosvoorde zullen vanaf woensdag openbaar gemaakt worden op de site van de stad. Vergoedingen voor jobs op het kabinet of als advocaat tellen dus niet mee. "Zolang er geen sprake is van belangenconflicten, maakt me dat niet uit", besluit Deleuze.