'Historische' nieuwjaarsspeech Deleuze

Burgemeester en voormalig staatssecretaris Olivier Deleuze (Ecolo) liet zich op de nieuwjaarsreceptie van het Vlaamse gemeenschapscentrum WaBo opmerken met een speech over identiteit in tijden van samenwerking.

Sommigen spraken van een 'historische gebeurtenis'. Het was immers de eerste keer in de geschiedenis van gemeenschapscentrum WaBo dat de burgemeester op bezoek kwam. Onder het FDF van Martine Payfa was dat ondenkbaar; die moest niets van de Vlaamse gemeenschap weten, en dus ook niet van een gemeenschapscentrum waar de Vlamingen (of Nederlandstaligen, zo u wilt) samenkomen.

"Historisch zou ik het niet noemen. Het is gewoon een feit," vertelde burgemeester Deleuze. De ecologist liet het daar niet bij. Hij herhaalde zijn redenering die hij eerder al in BDW uitte: "Ik ben van de Franstalige cultuur. Dat is niet de beste cultuur, maar het is de mijne." Deze keer, op niet-vertrouwde grond, ging hij evenwel nog een stapje verder. "Net door dat te zeggen kan ik de andere gemeenschap de hand reiken. Ik denk dat je pas goed met elkaar kunt samenwerken als je zelf fier bent op je identiteit." Gezien de context toch enigszins historische woorden. Het was niet zichtbaar, maar menig bezoeker die de sneeuw had getrotseerd om nieuwjaar te vieren, kreeg een lichte krop in de keel bij het aanhoren van Deleuzes boodschap.

De tweetalige burgervader werd na afloop van zijn speech bedankt door Brussels minister Brigitte Grouwels (CD&V), die de toespraak 'moedig' vond. Gevraagd aan Deleuze of hij de draagwijdte van zijn woorden besefte, antwoordde hij aan deze krant: "Dit ben ik - te nemen of te laten. Sommigen zeggen dat ik bij voorbaat al verkocht ben aan de Vlamingen, maar ik ga voor niemand mijn mening bijschaven of inhouden."

In zijn gemeenteraad heeft de burgemeester af te rekenen met forse oppositie van het FDF, dat meer dan dertig jaar lang heerste in Watermaal-Bosvoorde. En hij creëert door zijn uitspraken natuurlijk ook heel wat verwachtingen bij de Vlaamse inwoners.