Leo Goovaerts: 'Slippendragers van de Franstaligen'

De advocaat Leo Goovaerts, in de jaren 1990 Brussels parlementslid voor VLD, loopt niet hoog op met het Brussels Gewest. "Wat heeft het voor de Vlamingen opgeleverd? Kunt u het mij zeggen?"

Leo Goovaerts was in 1995 een van de tien Vlaamse gekozenen in het Brussels parlement. Hij was fractieleider voor de toenmalige VLD, maar werd in 1999, niet zonder moeite, uit de partij gezet na een aanvaring met Guy Verhofstadt. Dat hij geen mandaat meer had, daar lag hij niet wakker van. "Ik had dat niet nodig, hé," zegt Goovaerts vandaag. "Ik heb een goed draaiende advocatenpraktijk. Men zei mij: 'Maak eens plaats voor mensen die wél moeten leven van een partijmandaat.'"

Goovaerts heeft nog even geflirt met de politiek: hij kwam voor de verkiezingen van 2003 op met VeiligBlauw en heeft vandaag nog discreet contact met Lijst Dedecker. Maar voor de beroepspoliticus die zijn loopbaan begint en eindigt als parlementslid, heeft Goovaerts geen ontzag. Hij ziet er zelfs een bedreiging in.

"Waarom bestaat de Vlaamse Gemeenschapscommissie nog? Ze schept werkgelegenheid voor de zeventien parlementsleden, voor een administratie, voor drie kabinetten. Maar wat is de return? Kunt u mij dat zeggen? Heeft de VGC al één ding bijgebracht voor de Vlamingen in Brussel? Er zijn nog amper 55.000 Vlaamse stemmen te rapen in Brussel, en dat aantal daalt dramatisch door de omgekeerde-piramidestructuur van de Vlaamse bevolking. De oudere Vlaamse Brusselaars sterven. Kijk maar naar de klappen die CD&V bij de laatste verkiezingen heeft gekregen. Het electoraat van Jos Chabert is weg."

"Alles hebben de Vlamingen in Brussel geprobeerd om nieuwe zieltjes te winnen. Eerst hebben ze 2.500 euro beloofd aan Vlamingen die in Brussel willen gaan wonen, daarna hebben ze Franstaligen in het Nederlandstalig onderwijs aangetrokken, en toen dat nóg geen Vlaams electoraat opleverde, hebben ze allochtonen aangetrokken in het onderwijs. Maar ook dat is een fiasco gebleken. Alsof migranten zich plots bij de Vlaamse gemeenschap zullen aansluiten. Neen, de Vlamingen hebben geen jota vooruitgang geboekt met de oprichting van het Brussels Gewest."

Duaal
Voor Goovaerts zijn twee zaken essen­tieel. De Vlaamse gemeenschap moet zelf rechtstreeks in Brussel interveniëren, "zoals vroeger." En Vlaanderen moet precies weten wat er met het geld wordt gedaan dat naar Brussel vloeit. Daarnaast moet het Brussels parlement niet alleen worden afgeslankt tot veertig parlementsleden, gezuiverd van burgemeesters en schepenen, maar er moeten ook tweetalige lijsten mogelijk zijn. "Wie één keer op een Nederlandstalige lijst heeft gestaan, kan daarna nooit meer op een Franstalige lijst staan. Dat is je reinste discriminatie; zoiets zou nooit de toetsing van het Europees Hof doorstaan," zegt Goovaerts.

Volgens Goovaerts verklaart dat ook waarom de Vlamingen niets meer in de hoofdstad te zeggen hebben. In de regering zijn ze de slippendragers van de Franstaligen, en in het parlement zitten ze zo in hun Vlaamse keurslijf opgesloten dat ze als minderheid gedoemd zijn uit te doven. "There ain't no hope," bezweert Goovaerts.

Het Brussels Gewest werd opgericht opdat de Brusselaars eindelijk deels zelf de stad konden besturen. Goovaerts is niet onder de indruk. "Wat hebben we gekregen? Een stad die in twee delen uiteen is gevallen. Een rijk oosten en een arm westen. De stad is meer en meer geïslamiseerd en onveilig. En als men niet op het gezicht getrommeld wordt, krijgt men een stamp onder de kont. Proper is het ook al niet. En wat is het antwoord daarop? Cultúúr. Overal cultuur. Bij de VGC ook. Cultuur. Alsof we daarmee de stad zullen redden."