Malaise bij Ecolo: Marie Nagy brutaal aan de kant gezet

Marie Nagy (59) is door de lokale afdeling van de Ecolo-Groenfractie van de stad Brussel brutaal aan de kant gezet. Een vrije tribune in ‘Le Soir’ waarin ze het opneemt voor de neutraliteit van de staat en vragen stelt bij de terugkeer van het religieuze in de publieke ruimte is haar fataal geworden.

Een etmaal na de verschijning van de vrije tribune sprokkelen de collega’s van Le Soir reacties bij anonieme ecologisten: een debat over de neutraliteit van de staat en de terugkeer van het religieuze in de publieke ruimte is binnen de partij taboe. Nog eens twee dagen later wordt Nagy afgezet als fractievoorzitter en vraagt Ecolo-Groen van Brussel-stad om haar uit de partijafdeling te zetten.

De motivatie om haar het fractievoorzitterschap te ontnemen luidt dat ze niet meer gedragen was door de fractie. Dat is hard voor de betrokkene, maar dat maakt deel uit van het politieke spel waar vele ego’s botsen. Maar de vraag om haar uit de partijafdeling te zetten is du jamais vu. Nagy behoort tot de Brusselse ecologisten van het eerste uur. Ze was Brussels parlementslid en fractievoorzitter, senator en lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Toen ze van 1989 tot 1999 in de oppositie zat in het parlement kon ze ongemeen hard zijn voor de meerderheid, maar ze kon ook heel warm uit de hoek komen als de meerderheid een punt realiseerde waar ook zij voor ijverde. In de Brusselse gemeenteraad blinken haar tussenkomsten uit door degelijkheid en fair play, Bart Dhondt en Nagy zijn ook de enigen die (bijna) altijd present tekenen. De kleine Ecolo-Groenfractie wordt sinds deze week maandag geleid door twee voorzitters: Zoubida Jellab en Cathérine Lemaitre. Jellab ligt mede aan de basis van de malaise binnen de fractie, een malaise waar Nagy ook naar verwijst in haar vrije tribune.

In november 2016 interpelleerde Jellab schepen van Onderwijs Faouzia Hariche (PS). Jellab verweet Hariche de strikte toepassing van het stedelijk reglement dat moeders die vrijwillig leerlingen begeleiden tijdens de schooluitstapjes geen hoofddoek mogen dragen. Nagy vindt dat daar best vragen mogen over gesteld worden, maar Jellab ging toen volgens haar zwaar uit de bocht. Jellab beschuldigde Hariche, zelf van vreemde origine, ervan om de neutraliteit in te zetten om een bepaalde gemeenschap (de moslims, red.) te discrimineren en te stigmatiseren.

Neutraliteit
Hoe kan je vanop de banken van Ecolo-Groen iets dergelijks verklaren?” zegt Nagy emotioneel. “Hoe is het mogelijk om dergelijke intentieprocessen te maken?” Nagy is er ook van overtuigd dat dergelijke uitspraken de kloof autochtoon-allochtoon vergroten. Maar de kwestie stijgt boven het lokale van Brussel-stad uit. Nagy verwijst ook naar een interview in Le Vif met Anderlechtenaar en Europees parlementslid Philippe Lamberts. Lamberts komt in het interview naar voren als een authentiek gelovige, maar daar gaat de discussie niet over, maar hij zegt dat de laïcité doorgeschoten is, in Nederland spreken ze van ‘Verlichtingsfundamentalisme’.

Nagy: “Terwijl het net de neutraliteit van de staat is die vrijheid en gelijkheid van allen voor de wet waarborgt. We mogen in deze trots zijn op België, dat is niet zo in alle landen ter wereld. Natuurlijk zijn die vrijheid en gelijkheid niet volmaakt en is er nog werk aan de winkel, daarom heb ik heel mijn politieke loopbaan lang gestreden tegen discriminatie van vrouwen, homo’s en vreemdelingen. Ik behoor ook tot diegenen die gevochten hebben voor de regularisatie van sans-papiers. Maar zonder een neutrale staat had dat niet eens gekund. Stellen dat de neutraliteit van de staat tot doel heeft de moslims te discrimineren, is er ver over.” Nagy is zelf een toonbeeld van integratie: “Toen ik op mijn zeventiende vanuit Bogota naar België en Brussel kwam, kende ik geen Frans. Ik heb de kans gekregen om aan de UCL sociologie te studeren en in 1977 heb ik de Belgische nationaliteit verkregen.”

Nagy eindigde haar vrije tribune met een oproep aan Ecolo - maar ook aan de andere partijen - om een open debat te voeren over de neutraliteit en de plaats die de godsdienst in het publieke leven verdient. Maar haar oproep werd door de fractie als een vijandige daad gezien. Of de Ecolo-Groenfractie zonder Nagy overeind blijft, zal moeten blijken. Een paar maanden geleden verliet Michael François ook al de fractie omdat de partij worstelt met de aanpak van de probleemwijken. De affaire-Nagy doet ook denken aan de affaire-Gadaleta. Groen-schepen Analisa Gadaleta publiceerde vorig jaar een boek waarin ze de problemen met integratie in een directe stijl op de agenda zette. En alhoewel de nummer één van Ecolo in Molenbeek Sarah Turine geen problemen had met het boek voor het verscheen, hakte ze ongenadig in op Gadaleta toen de lokale PS zijn duivels ontbond. De strijd om de stem van de allochtone kiezer doet partijen, in Brussel opgejaagd door de PTB, het noorden verliezen.