Olivier Godfroid, een Waal bij de N-VA: ‘Geen francophone de service’

De N-VA zal in tien van de negentien Brusselse gemeenten deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ook Franstaligen zijn welkom. In Brussel-stad schopt de Waal Olivier Godfroid het zelfs tot ondervoorzitter. “De N-VA staat het dichtst bij mijn ideeën,” zegt Godfroid in vlekkeloos Nederlands.

A fspreken doen we in De Markten. Olivier Godfroid (42) beweegt zich graag in het Nederlandstalige circuit. Nochtans is hij een Waal, afkomstig uit Charleroi. Dertien jaar geleden verkaste hij naar Brussel, zijn lief achterna. De relatie liep op de klippen, maar hij bleef in Brussel.

Van bij zijn aankomst is hij zich voor de Vlamingen gaan interesseren. "Nederlands had ik wel op school geleerd, maar ik had het nooit gesproken. Bij mijn aankomst in Brussel ben ik dadelijk mijn Nederlands gaan bijspijkeren. Deels voor mijn werk - ik heb een commerciële functie, en dan bots je al snel op Nederlandstaligen. Maar ook omdat ik mijn Vlaamse vrienden beter wou begrijpen."

Heeft dat u een beter begrip van de Vlamingen opgeleverd?
Olivier Godfroid: "Zeer zeker. Ik merkte dat er een duidelijk verschil is tussen Vlamingen en Walen. Vlamingen zijn directer, meer rechttoe, rechtaan. Toevallig of niet vind ik mezelf meer in de Vlaamse aanpak."

Wanneer bent u bij de N-VA gegaan?
Godfroid: "In 2010, net voor de laatste verkiezingen. Ik had Bart De Wever gezien in De zevende dag en zag daarna de reactie door de Franstalige publieke opinie. Ik vond die niet rechtvaardig. Ik heb De Wever een e-mail gestuurd, en zo is de bal aan het rollen gegaan."

"Het is allemaal nieuw voor mij. Ik ben nooit lid geweest van een partij - of toch wel: toen ik vijf jaar oud was, heeft mijn grootmoeder me lid gemaakt van de PS."

"Maar ik wou niet langer de aan de zijlijn staan. Brussel is aangenaam om te wonen, maar er loopt ook veel mis. Je kunt dan de stad de rug toekeren of er iets aan doen."

"En waarom de N-VA? Brussel mag dan al een gewest zijn, het ligt pal in Vlaanderen. Het is dan ook logisch dat de Vlaamse Brusselaar aansluiting vindt bij de Vlamingen. Brussel is voor mij ook geen stad van Franstaligen. Het is een stad van iedereen."

In 2010 laaiden de emoties hoog op. De N-VA was voor veel Franstaligen de baarlijke duivel. Op zo'n moment sluit u zich daar als Waal bij aan.
Godfroid: "Ik heb nochtans niet getwijfeld. Ik hou niet van onrechtvaardigheid. Als zaken verdraaid worden, dan kom ik in opstand. De heksenjacht tegen de N-VA was er voor mij te veel aan."

De N-VA is een separatistische partij.
Godfroid: "Op geen enkele meeting heb ik De Wever horen zeggen dat het land gesplitst moet worden. Hij spreekt vaak over confederalisme, dat wel. Voor mij is een splitsing van België niet het einddoel. Maar als mensen niet meer kunnen of willen samenleven, dan moet je wel een regeling treffen."

Zijn uw Franstalige vrienden u als een paria gaan beschouwen?
Godfroid: "Negen op de tien van mijn vrienden zijn Vlamingen. Ik werd op internetfora wel vergeleken met een Jood die met de Duitsers collaboreerde. En een aantal Facebookvrienden heeft mij gedeletet, maar dat vind ik best. Als zij mijn mening niet respecteren, dan hoef ik ook niet met hen bevriend te zijn."

De N-VA staat ook ver van de Franstalige publieke opinie door de rechtse koers die de partij wil varen, sociaaleconomisch en inzake migratie.
Godfroid: "Een streng migratiebeleid is nu ook beslist door de federale regering. En de N-VA zit niet in de regering. In heel Europa wordt migratie moeilijker. Ik zie niet in waarom de Walen er dan tegen kunnen zijn."

"Voorts werk ik in de privésector. Dan staat men sociaaleconomisch vanzelf al wat rechtser. Ik vind dat iedereen zoveel mogelijk zijn leven in eigen handen moet nemen. Door mensen levenslang een uitkering te geven stimuleer je ze niet om naar werk te zoeken en blijven ze in de werkloosheid hangen. Dat is niet de samenleving waarvoor ik kies."