Schaarbeek in cijfers

Schaarbeek is een duale gemeente. Aan het Verboeckhovenplein bedraagt het gemiddeld inkomen 17.176 euro, in de Plaskywijk 24.500 euro (cijfers uit 2005).

De werkloosheid in laag-Schaarbeek (tot 40 procent) ligt ook aanzienlijk hoger dan in hoog-Schaarbeek (rond de 15 procent). Toch is Schaarbeek globaal genomen een gemeente met een arme bevolking: ze krijgt een weinig benijdenswaardige vijfde plaats op de lijst van de armste gemeenten van het land. Het gemiddelde inkomen per aangifte is sinds de jaren 1990 niet meer beduidend gewijzigd, terwijl het in de rest van België behoorlijk toenam. De bevolking is intussen fors gestegen: vandaag wonen er meer dan 126.000 mensen, tegen 2020 worden er 145.000 verwacht.

De fiscale druk is aanzienlijk: de aanslagvoet voor de personenbelasting flirt met de zeven procent, de onroerende voorheffing ligt tegen de drieduizend en is de hoogste van Brussel. Toch zijn de opbrengsten per inwoner in beide gevallen bij de laagste van het gewest. Dat voorspelt weinig goeds, zeker als de bevolking verder verarmt. De schuldenlast per inwoner (617 euro) ligt dan weer relatief laag. Alleen Ganshoren en Sint-Pieters-Woluwe doen het beter. Maar het gaat alles bij elkaar wel om 75 miljoen euro aan schulden (cijfers van 2010).

Schaarbeek krijgt dagelijks duizenden auto's te slikken. Slechts acht procent van het verkeer is lokaal, de helft is van Schaarbeek naar andere gemeenten, 43 procent is transitverkeer. Uit een recent kadaster van Leefmilieu Brussel blijkt dat het met de vervuilde terreinen in Schaarbeek niet al te best gesteld is. Met 638 sites heeft de gemeente het derde hoogste aantal potentiële risicosites. Die liggen vooral in de kanaalzone en aan het spoor.