Standpunt BDW: Bij de les blijven

Vorige week maandag werden twee homo’s in elkaar geslagen in het Anderlechtse Neerpede. Een van de daders is hun buurman. De twee mannen durven niet meer buiten te komen.

Volgens de slachtoffers is de dader alweer vrijgelaten, maar onderzoeksrechter Jean Coumans weigert elk commentaar, en ook het parket houdt de lippen stijf op elkaar. Een ondraaglijke gedachte voor slachtoffers van gaybashing, dat zwijgen. Waarmee de wereldvreemdheid van het gerecht nogmaals aangetoond is. Wat ook aangetoond is: gaybashing is geen exclusief fenomeen van de Brusselse Anneessenswijk, en het is evenmin een exclusief allochtone aangelegenheid. Maar dat wisten we al.

Toch is vanuit cultuurrelativistische hoek de tegenaanval ingezet. In een artikel in het weekblad Knack heet het dat de wereld nog wel door andere kwalen geteisterd wordt dan homofobie. Discriminatie, bijvoorbeeld. Armoede en uitbuiting. Enzovoort.

Kijk, iedere vorm van discriminatie is verwerpelijk, en armoede en uitbuiting zijn afschuwelijk. Een hiërarchie van gevallen van onrecht opstellen is dat in dezen evenzeer. Een aanslag op de fysieke integriteit is van het ergste wat een mens kan meemaken. Omdat je homo bent. Of zwart. Of blank. Islamiet of katholiek. Het maakt niet uit.

Primair recht
De zeer verdienstelijke reportage van Rits-studente Sofie Peeters dreigt hetzelfde lot te ondergaan. Peeters filmde hoe allochtone mannen in de Anneessenswijk haar de zwaarste verwensingen naar het hoofd slingerden en de grofste voorstellen deden. Niet meer, niet minder. Er was belangstelling tot over de landsgrenzen. Nu dreigt de discussie over te hellen naar zelfverwijt. Want het heet ondertussen dat de westerse wereld ook heel erg seksistisch is. Zie: bloot in de reclame. Zie: porno op internet. Dat kan allemaal best waar zijn. En ook die discussies mogen gevoerd worden. Maar kunnen we even bij de les blijven?

In elkaar geslagen homo's hebben geen boodschap aan cultuurrelativistische beschouwingen en waarschuwingen. Die willen dat de dader gestraft wordt en dat ze veilig over straat kunnen, dat is een primair recht. Net zoals westers geklede vrouwen die in wijken als Anneessens wonen, zonder grove beledigingen (of erger) op straat moeten kunnen lopen. De Stad Brussel pakt vanaf september uit met gemeentelijke administratieve sancties. Niet dat we daar alle heil van moeten verwachten; seksisme en homofobie woekeren al twintig jaar in de Anneessenswijk. Maar de GAS-boetes zijn een signaal. Het is een begin.