Steven Vanackere: Het moeilijke midden

Het leven kan onrechtvaardig zijn. Brusselaar Steven Vanackere is het enige (politieke) slachtoffer van de financiële perikelen van Dexia en het ACW. Over de verantwoordelijkheid van de politici binnen de Gemeentelijke Holding wordt zelfs zedig gezwegen. En het vertrek van Vanackere als minister van Financiën was niet eens nodig. Hij heeft niets fout gedaan. Dat zegt zelfs N-VA-voorziter Bart De Wever.

Nu heeft Vanackere (°1964) zich teruggetrokken in een klooster om een boek te schrijven. De eerste steen heet het. En de ondertitel luidt: ‘zeven hoofdzonden in politiek en samenleving’. Of Vanackere gelouterd is na een hectische politieke carrière, weet ik niet. Vanackere was een echte studax – hij heeft drie universitaire diploma’s, hij is kabinetschef geweest, directeur van de Brusselse haven, adjunct-directeur van de vervoersmaatschappij MIVB, schepen in de stad Brussel, Vlaams minister van Welzijn en federaal minister van Buitenlandse Zaken en Financiën. En dat allemaal in een korte tijdspanne. En nu wordt hij genoemd als opvolger van Mieke Vanhecke in de Guimardstraat.

Cynisch of rancuneus is Vanackere niet. Al spreekt er hier en daar wel ontgoocheling uit zijn boek. Over de media bijvoorbeeld. En onderhuids ook wel over hoe moeilijk het centrum is in tijden waarin (rechtse) economisten dagelijks orakelen dat we boven onze stand leven. ‘We’, dat zijn de gewone mensen. Als vertegenwoordiger van de arbeidersvleugel van CD&V is het geen sinecure om daar tegenin te gaan. Toch gelooft Vanackere maar zeer gedeeltelijk in de maakbaarheid van de samenleving. Politici moeten ambitieus en bescheiden zijn. Een moeilijke combinatie: je moet talent voor mededogen bezitten. De eerste steen straalt authenticiteit uit. Vanackere is een gelovige christendemocraat en hij wil dat ook gezegd hebben.

Het essay De eerste steen. Zeven hoofdzonden in politiek en samenleving van Steven Vanackere is uitgegeven bij uitgeverij Vrijdag, telt 222 bladzijden en kost 19,95 euro.