Uitgelicht: Oppositie snoeihard voor Vervoort II

De regering Vervoort II mag dan naar eigen zeggen bulken van ambitie, de oppositie is (voorspelbaar) allerminst onder de indruk. Nieuw is wel dat er voor het eerst in de geschiedenis van het Brussels Gewest een sterke oppositie is ter linker- én ter rechterzijde.

D e grootste oppositiepartij, de Franstalige liberalen van de MR, leveren federaal de eerste minister maar zitten in Brussel op de oppositiebanken. Leider Vincent De Wolf belooft een stevige maar constructieve oppositie. De zoveelse herschikking van de vuilnisophaling gaf hem alvast vuur: “Iedere nieuwe PS-minister komt met een nieuw systeem aan. Vakbonden en Brusselaars steigeren nu al. Zulks kost ook handenvol geld: de communicatie voor de vorige wijzigingen kostte 960.000 euro en toch is Brussel er niet properder op geworden.”

Bruno De Lille (Groen), een paar maanden geleden nog staatssecretaris, maar nu verbannen naar de oppositiebanken, wil een grondige evaluatie van de jongerengarantie - bedrijfsstages voor jongeren, zijn dat. Ze leidt volgens hem tot misbruiken en tot verstoting van oudere werknemers: “Een jonge vrouw die van uw systeem heeft mogen proeven, deed haar verhaal. Oorspronkelijk werd ze in dienst genomen als administratieve hulp, maar omdat de baas haar zei dat iemand in de poetsploeg ziek was geworden, kwam ze daar terecht, eerst tijdelijk en daarna definitief. Ze durfde namelijk niet te protesteren uit schrik voor ontslag. Ze werd niet begeleid en kreeg geen vorming. Ze probeerde het werk eigenlijk alleen maar vol te houden omdat men haar voortdurend een contract van onbepaalde duur voorspiegelde. Het zal u niet verbazen dat het contract er nooit gekomen is. Het meisje stond uiteindelijk opnieuw op straat.”

Woonbonus en taalrechten
Ook Annemie Maes (Groen) was goed op dreef, na het uitdelen van mondmaskertjes als actie tegen de luchtvervuiling: “Er staat niets over dierenwelzijn in de beleidsverklaring.” En over het probleem van de voedselverspilling: “Dat een derde van het voedsel wordt verspild in een stad waar zoveel armoede heerst, is beschamend voor de socialistische familie, die blijkbaar niet meer voor de belangen van de gewone mensen opkomt.”

De regering Vervoort II klopt zichzelf ook op de borst dat ze een begroting in evenwicht heeft. Een lovenswaardige prestatie, vinden niet weinigen, maar niet bij Ecolo. Fractievoorzitter Zoé Genot: “Zelfs federaal, met een coalitie die toch minder progressief is dan de Brusselse, is het budgettair evenwicht uitgesteld tot 2018. Ik ben verwonderd over de budgettaire orthodoxie terwijl zoveel problemen wachten op een oplossing. Dat een Open VLD-minister die lijn volgt, daar kan ik inkomen, maar niet wanneer u dat doet, meneer de minister-president.”

Ecolo/Groen zijn ook van plan om extreemlinks concurrentie aan te doen. Zowel De Lille als Genot willen van de (huidige) woonbonus af: “De woonbonus kost jaarlijks 67 miljoen euro waarvan de helft naar de 20 procent grootste inkomens gaat, terwijl de 50 procent laagste inkomens maar vijftien procent verbruikt. Jaarlijks geeft men 30 miljoen euro aan mensen die het niet nodig hebben.” In 2011 behoorde een Brusselaar met een netto belastbaar inkomen van 34.115 euro al tot die 20 procent.

De voorbije kwarteeuw waren het parlementsleden van de meerderheid - Walter Vandenbossche (CD&V) was de laatste - die de taalwetgeving en de tweetaligheid met verve verdedigden. Johan Van den Driessche (N-VA) maakt zich op om die rol over te nemen: “Ik citeer uw déclaration politique, want niet alleen is uw beleidsverklaring vertaald in houterig Nederlands, het was blijkbaar niet eens nodig om de titel te vertalen.” Een voorbeeld: ‘un enjeu institutionnel’ wordt vertaald als ‘communautair lustobject’.

Terwijl minister-president Rudi Vervoort belooft werk te maken van de toekomst van Brussel in 2025 - o.a. met de fusie van instellingen - gelooft Van den Driessche er niet in: “Een grote structurele hervorming vind ik niet terug in uw tekst. Er zit nochtans een specialist in uw regering die er een boek heeft over geschreven (Pascal Smet, DV). Het gaat over de fusie van gemeenten, waarbij uiteraard wijkgemeentehuizen en districten worden ingevoerd. Brussel telt 50 politieke instellingen met 1.100 politieke mandatarissen waarvan één derde werkt, één derde niet werkt en één derde tegenwerkt.”
Cieltje Vanachter (N-VA) gaf Open VLD een sneer: “We zien een voortzetting van de gekende PS-recepten. Ondertusen beseffen alle liberalen in dit land dit ook, met uitzondering van de Brusselse Open VLD, die hier een links beleid voert.”

Vliegroutes
Over de vliegroutes gingen sneren over en weer tussen De Wolf en Benoît Cerexhe (CDH). Dominiek Lootens-Stael (Vlaams Belang) geeft zijn eigen inkleuring aan het luchthavendossier: “De luchthaven van Zaventem wordt vanuit bepaalde Franstalige hoek zoveel mogelijk geboycot om de verdere ontwikkeling van de luchthaven van Charleroi mogelijk te maken.”

Voor het eerst in zijn geschiedenis telt het Brussels parlement vier verkozenen van de extreemlinkse PTB, ze zitten helemaal aan de andere kant van het parlement, zo ver mogelijk van de PS. Die lieten ook al zien dat ze zich op andere domeinen wagen dan op armoede en discriminatie. Youssef Handichi: “Brussel behoort tot de top van de filehoofdsteden. Zonder minder autoverkeer geen verhoging van de levenskwaliteit. Maar mensen laten alleen hun auto staan als het openbaar vervoer comfortabel en snel is en niet als reizigers als sardienen opeengepakt zitten. Ik lees in uw beleidsverklaring geen woord over hogere frequenties.”