Uitgelicht: Vlaamse regering bespaart, maar zwijgt over Brussel

Dat de nieuwe Vlaamse regering een besparingsregering wordt, is ondertussen geen geheim meer. Hoeveel er respectievelijk bespaard zal worden, wil minister-president Geert Bourgeois (N-VA) pas kwijt tijdens zijn regeerverklaring in september. Dat er fors in Brussel bespaard zou worden, wil niemand gezegd hebben. Of willen de Vlaams-nationalisten snoeien in de Vlaamse aanwezigheid in Brussel?

T wee weken geleden lekte in De Morgen een nota uit van de regering-Bourgeois I. Volgens die nota zou er de komende Vlaamse legislatuur fors bespaard moeten worden - 8 miljard euro, naar verluidt - waarvan heel wat bij het Vlaamse middenveld. Oppositiepartijen Groen, SP.A en Vlaams Belang reageerden onthutst op dat nieuws en eisten een parlementaire commissie om de kersverse minister-president en zijn adjudant op financiën, Annemie Turtelboom (Open VLD), aan de tand te voelen. Parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) ging op die vraag in.

Er werden in de pers slechte grappen gemaakt over de al dan niet vermeende terugkeer uit het buitenland van de twee excellenties, wat ze overigens alletwee ontkenden.

Een aanvankelijk zichtbaar zenuwachtige Geert Bourgeois - trillende handen, geschuifel met papieren - pareerde de kritiek van de oppositiepartijen op een droge manier. “Wat in De Morgen is uitgelekt is niet meer dan een werkingsnota van tijdens de onderhandelingen, maar zeker geen definitieve begroting. Die staat immers nog niet vast,” zei Bourgeois. “Definitieve cijfers komen er pas op 22 september, de dag dat ik mijn regeringsverklaring zal voorlezen in het Vlaams parlement. De begroting wordt in oktober ingediend. Bovendien komt het Federale planbureau pas midden september met een economische begroting. Het zou dus onverantwoord zijn om vandaag al definitieve cijfers te geven,” aldus Bourgeois, die nog verwees naar de gespannen geopolitieke situatie in Oekraïne. Waar Annemie Turtelboom nog aan toevoegde: “Een verandering van bijvoorbeeld 0,1 procent in de economische groei of de inflatie heeft een impact van 30 miljoen euro in de begroting. Net daarom is de begroting van het planbureau zo belangrijk voor ons.”

Bourgeois noemde nog het totaalbedrag van vier procent besparingen op een totaalbudget van veertig miljard euro. Maar daarmee gaf hij niet aan hoeveel in welke sector wordt bespaard.

Baron Buysse
De oppositie was niet gediend door de antwoorden van de meerderheidspartijen. Björn Rzoska smeekte andermaal om transparantie en verweet Bourgeois een gebrek aan respect voor het parlement. “Zeg ons tenminste binnen welk kader u besparingen zoekt,” zei de fractievoorzitter van Groen. Kernachtiger was evenwel de sneer van SP.A-parlementslid Steve Vandenberghe, die zei dat “we niet zullen dulden dat er op kinderen bespaard wordt zolang de Baron Buysses van deze wereld niet evenredig bijdragen.”

Over eventuele besparingen in Vlaams Brussel werd niets gezegd. Niemand stelde er ook een vraag over. Dat Geert Bourgeois de geopolitieke situatie aanhaalde om de financiële onzekerheid van zijn regering aan te halen, zou logisch doorgetrokken kunnen worden naar Brussel. Een poging (maar ook maar dat): In het louter confederale model waarin we tot nader order – minstens tot het uitblijven van een federale regering – zitten, zou het niet verstandig zijn om aan te geven dat er proportioneel minder in Brussel zal geïnvesteerd worden. Tenzij de N-VA zijn rekening al zou gemaakt hebben en Vlaams minister van Cultuur en Brussel Sven Gatz (Open VLD), een Vlaamse Brusselaar, er van zou overtuigd hebben om de Vlaamse aanwezigheid in Brussel mee af te bouwen. Bij de N-VA wil men alvast niets kwijt over de te volgen strategie.

Gatz zelf verklaarde een week voor de commissie in De Tijd dat hij “er op zal toezien dat het geld voor de Nederlandstalige Brusselaars maximaal kan renderen.” Met die cryptische uitleg kan men alleszins alle kanten op. Het wordt wachten tot september, vooropgesteld dat er in tussentijd niet gelekt wordt.

Om af te ronden: het is wel ironisch dat Geert Bourgeois, die mee aan de wieg lag van de wet op het journalistieke bronnengeheim, zijn legislatuur moet beginnen met een lek uit eigen regeringsrangen, breed gedeeld in de pers.