Vervoort benadrukt in beleidsverklaring onderfinanciering van Brussel

"Begrijp me niet verkeerd, ik sta niet te bedelen om middelen; ik stel vast, dat is alles." Daarmee eindigde Rudi Vervoort (PS) donderdagmiddag zijn beleidsverklaring, waarin hij vraagt om arbeid te belasten op de plaats waar gewerkt wordt, Brussel dus. Verder beklemtoonde de minister-president dat er ondanks die moeilijke budgettaire situatie geen investeringen wegvallen.

Nadat parlementsvoorzitter Rachid Madrane (PS) een minuut stilte had gehouden voor de Zweedse slachtoffers, blikte ook minister-president Rudi Vervoort (PS) nog terug op de aanslag van maandagavond. "Brussel zal op geen enkel vlak inboeten op zijn vreedzame samenlevingsmodel", verklaarde hij donderdag vooraf aan de beleidsverklaring van zijn regering.

In de nota vervolgens stonden geen onverwachte zaken, wat niet onlogisch is in het laatste jaar van een legislatuur. Gezien de moeilijke budgettaire context klopt Vervoort zich op de borst dat het afgesproken beleid wordt voorgezet, en er geen fundamentele investeringen in klimaat, renovatie, huisvesting en openbaar vervoer wegvallen.

Voor 2024 stipte hij dan weer de opgedreven inspanningen aan om meer Brusselaars aan het werk te krijgen, weliswaar niet zonder de steun voor oudere werklozen te hervormen en die 'te verbrusselen'.

Ook ondernemers zullen in de nabije toekomst beter ondersteund worden, zei Vervoort, onder meer door het Agentschap voor Ondernemerschap te hervormen.

Zoals gezegd beklemtoonde hij de vastgehouden investeringen in het openbaar vervoer, met een nieuwe tramlijn naar Neder-Over-Heembeek. Tijdens de voorafgaande onderhandelingen lag dat nochtans even op tafel: snoeien in het MIVB-aanbod. Wel wordt het investeringstempo in metro 3 vertraagd. Een werf die toch sowieso vertraging heeft opgelopen.

Voor stedenbouw wordt dan weer vooral naar de hervorming van de Gewestelijke Stedenbouwkundige Verordening gekeken, zeg maar de verzameling van bouwregels in Brussel. Die ingrijpende hervorming zou nog voor het einde van deze legislatuur moeten landen.

Wonen

Voor huurders is er dan weer de paritaire huurcommissie, die in 2024 het licht zou moeten zien. "Die zal adviezen uitbrengen (aan de vrederechter, red.) over woekerhuurprijzen. Dit was een belangrijk punt voor ons in het regeerakkoord", aldus Vervoort.

Wat het Noodhuisvestingsplan betreft, rekent de regering op de toekenning van 2.500 bijkomende huurtoelagen door een verhoging van de middelen met 5,9 miljoen. Er is ook 2,3 miljoen voorzien voor de nieuwe verhuis- en herhuisvestingstoelage voor de zwakste bevolkingsgroepen.

Voor mensen zonder een dak boven hun hoofd wordt nog eens 7 miljoen euro extra vrijgemaakt. Dat geld gaat naar de inrichting van woningen en groepsopvang. "We hebben ook aanzienlijke middelen toegewezen, bijna 35 miljoen euro, aan mensen waar de federale overheid zich zou moeten over ontfermen", zei Vervoort, doelend op de opvang van asielzoekers.

"Gelukkig compenseert die overheid nu gedeeltelijk het Gewest. Met deze erkenning, hebben we er zelfs mee ingestemd om onze inspanningen nog te verhogen, om te allen prijze te vermijden dat mensen de nacht op straat moeten doorbrengen."

Federaal niveau

In zijn beleidsverklaring verwees Vervoort meermaals naar het federale niveau, bijvoorbeeld als het over de onderbemanning ging bij de Brusselse politie en justitie. Eindigen deed hij met een oproep naar een ander soort financiering, een oude vraag die ook minister van Begroting Sven Gatz (Open VLD) al meermaals stelde.

"Er is te weinig budgettaire ruimte voor de uitbouw van de infrastructuur die nodig is om onze rol als administratieve hoofdstad en economische motor van het land behoorlijk te vervullen", zei Vervoort. Hij verwees daarbij naar het openbaar vervoer, dat 400.000 pendelaars opvangt, maar die Brussel een kwart tot een derde van de begroting kosten.

Brussel kan geen personenbelastingen heffen op deze pendelaars. "Begrijp me niet verkeerd, ik sta niet te bedelen om middelen; ik stel vast, dat is alles", zegt Vervoort. "Ik pleit voor een volwassen samenwerkingsfederalisme. Zoniet, zullen we opnieuw de logica dat de belastingen op de plaats van arbeid geïnd dienen te worden ter sprake moeten brengen."

Maar, zo voegde Vervoort eraan toe: "Dit ontslaat ons niet van de plicht om onze uitgaven te rationaliseren, om meer en beter te doen voor de Brusselaars met de middelen waarover we beschikken."