VGC-akkoord: experiment met tweetalig onderwijs, en aparte Brusselse leerplannen

Het nieuwe VGC-college met Groen, One.brussels/SP.A en Open VLD wil taalleerkrachten uitwisselen met het Franstalig onderwijs, snellere vergunningen voor schoolgebouwen en leerplannen op maat van Brussel. Concrete cijfers of termijnen zijn er nog niet.

Na de Brusselse regering vertelt ook het college de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) in Brussel wat haar plannen zijn de komende legislatuur. In veertig pagina’s worden de lijnen uitgetekend van het nieuwe 'progressieve college', donderdag voorgesteld in de plenaire vergadering.

Elke Van den Brandt (Groen) is collegevoorzitter, bevoegd voor Begroting, Welzijn, Gezondheid, Gezin en Stedelijk Beleid. Sven Gatz (Open VLD) krijgt Onderwijs en Scholenbouw, Pascal Smet (One.brussels/SP.A) Jeugd, Cultuur, Sport en Gemeenschapscentra. Fouad Ahidar (One.brussels/SP.A) is verkozen tot voorzitter van de Raad. Soetkin Hoessen (Groen) is ondervoorzitter.

Door alle beleidsdomeinen heen ziet de VGC vijf rode draden: kindvriendelijkheid (een stad op maat van een kind is goed voor iedereen), participatie (zowel met burgerbewegingen, middenveld als kansengroepen), meertaligheid (Nederlands bij alle Brusselaars bevorderen), duurzaamheid (door investeringen in de gebouwen van de VGC) en nabijheid (dankzij heldere communicatie met de burger).

Scholen bouwen

De vraag naar Nederlandstalig onderwijs in Brussel is nog steeds hoger dan het aanbod ervan, en dus onderschrijft de VGC de alom bekende nood om scholen bij te bouwen. De VGC wil blijven investeren in nieuwe scholen die ‘veilig, groen en gezond’ moeten zijn, in samenwerking met de Vlaamse Gemeenschap.

Binnen Brussel moet er regelmatig overleg komen met de andere gemeenschappen, om samen het plaatstekort op te vangen. Daartoe werkt de VGC mee aan een taskforce met afspraken tussen de Vlaamse Gemeenschap, Franse Gemeenschap en het Brussels Gewest. Geen overbodige luxe, gezien het debacle rond de nieuwe inschrijvingsregels in Vlaamse scholen. Die taskforce moet ook het vergunningsbeleid versoepelen voor duurzame schoolgebouwen.

Met de Franstalige gemeenschap moet verder samengewerkt worden om schooluitval beter te monitoren of leerkrachten uit te wisselen. Voor taalonderwijs wil de VGC bijvoorbeeld bekijken hoe Nederlandstaligen gemakkelijker in het Franstalig onderwijs Nederlands kunnen doceren, en vice versa. Op termijn wil de VGC tweetalig onderwijs uitbouwen, te beginnen met concrete proefprojecten.

Brusselse leerplannen

Er komt een Staten-Generaal voor het Brussels onderwijs, zodat Nederlandstalig, Franstalig en Europees onderwijs systematisch met elkaar overleggen. Op die manier moet expertise van academici of leerkrachten gemakkelijker uitgewisseld worden tussen de verschillende gemeenschappen.

De VGC pleit voor leerplannen op maat van Brussel, met bijvoorbeeld aandacht voor grootstedelijke thema’s, culturele diversiteit en de Europese Unie, maar ook het koloniale verleden van Brussel en België. Beginnende leraren krijgen dan weer meer steun dankzij systemen als co-teaching, en door begeleiding van schooldirecties in hun personeelsbeleid. Daarvoor wil de VGC betrokken worden bij de vernieuwing van de leerplannen door de Vlaamse overheid.

Kinderopvang

Aan kinderopvang is er evenzeer een groot tekort in Brussel. De VGC wil daarop inzetten met aandacht voor wijken waarin de nood het hoogst is. De prijs variëert naargelang het inkomen van de ouders. Aan het Gewest wordt gevraagd om bij nieuwe bouwprojecten rekening te houden met de kinderopvangnoden van de VGC, aan de Vlaamse overheid vraagt de VGC om investeringssubsidies aan bedrijven en administraties om zelf kinderopvang in te richten.

Kinderopvang moet gecentraliseerd worden in het Lokaal Loket, zodat ouders sneller zicht hebben op vrije plaatsen. Daarnaast pleit de VGC ook hier voor samenwerking met de andere overheden in Brussel door een gewestelijk loket op te richten.

Buitenschoolse opvang is nu te versnipperd, meent de VGC, en dus wordt het zoeken naar een betere samenwerking tussen opvang, speelpleinen en brede school. Die laatste zal in regio’s opgedeeld worden, zoals de brede schoolcoördinatoren zelf vroegen. Financiering zou gebeuren via extra investeringen in de scholen en partners.

Sport en cultuur

Zo veel mogelijk Brusselaars moeten actief sporten, meent de VGC. En dus moeten er ook extra sportruimtes bijkomen, daarvoor kijkt het college naar de Vlaamse Gemeenschap. Infrastructuur als zwembaden en atletiekpistes ziet de VGC liever gewestelijk georganiseerd, met dezelfde openingsuren (graag tot 22 uur en ook op zondag) en dezelfde toegangsprijs.

Bij cultuur is experiment het sleutelwoord. De VGC wil vooral jong talent en ongewone samenwerkingen subsidiëren. Opnieuw is ruimte cruciaal, en dus moet actief gezocht worden naar atelierruimte, door (tijdelijk) leegstaande panden te gebruiken. Naar het voorbeeld van Berlijn wordt een masterplan atelierruimte opgesteld. Daarnaast worden ook gevestigde waarden als de Paspartoekaart en Muntpunt geëvalueerd en uitgebreid.

Welzijn en gezondheid

Hier staat buurtwerking centraal voor de Vlaamse zorg in Brussel. Eerstelijnszorg in het Nederlands, zoals huisartsen, logopedisten en psychologen, is schaars. De VGC wil ‘actief op zoek gaan naar zorgtalent’ en de toegang tot zorgberoepen vergemakkelijken.

Versnippering van de zorg is een probleem, klinkt het. De VGC wil samenwerken met de verschillende gemeenschappen en verschillende diensten op elkaar afstemmen. De meest kwetsbare Brusselaars moeten actief opgespoord worden, mogelijk door methodes van straathoekwerk te gebruiken. Verder is er ook aandacht voor cultuursensitieve zorg (in sommige gemeenschappen is kanker bijvoorbeeld taboe), voor mantelzorgers zouden er buurtgerichte activiteiten komen.