Willem Stevens (SP.A): 'Brussel is Barcelona niet'

Negen jaar nadat hij voor de eerste keer een zitje in de gemeenteraad van Sint-Gillis in de wacht sleepte, wordt Willem Stevens (SP.A) halverwege de bestuursperiode Vlaams schepen in de gemeente van minister-president Charles Picqué (PS). Hij neemt de fakkel over van Mady Novalet-Van Vooren. Stevens begon zijn politieke carrière bij het toenmalige Agalev (nu Groen!) maar zegt: "Ik heb nog geen minuut spijt gehad over mijn overstap." [1 reactie]

Een koude maandagnamiddag, Sint-Gillisvoorplein, Sint-Gillis. In het Volkshuis, een rookvrije bar waar menig stadsbewoner koffie komt drinken en op hippe notebooks komt tokkelen, spreken we Willem Stevens, 39 jaar, de nieuwe schepen van Nederlandstalige Aangelegenheden en Duurzame Ontwikkeling van de gemeente, en nét terug van een retourtje Kopenhagen per fiets.

U moet nog weten dat het Volksuis een voormalig socialistisch bolwerk is. Dat weliswaar een tijdje dienst heeft gedaan als gebedsruimte toen de kerk aan het Voorplein in de jaren 1990 van de vorige eeuw buiten dienst was na stormweer. Maar dat is verleden tijd. Vandaag floreert het Voorplein opnieuw, weet ook de nieuwe schepen, een sociaaldemocraat van veertig, tevens stadsfietser.

Die fietser kijkt naar buiten, naar het Voorplein. "Jammer dat de Parvis nog altijd gebruikt wordt als parkeerplaats."

Het is samen met partijgenoot en collega-schepen uit Sint-Jans-Molenbeek, Jef Vandamme, dat Stevens naar Kopenhagen trok. Een stad waar al in 1962 de eerste straat autovrij gemaakt werd en wat fietsbeleid betreft de Nederlanders doet blozen. Stevens: "In Kopenhagen zijn fietsers goed voor 37 procent van de verplaatsingen, en het stadsbestuur wil op relatief korte termijn de 50 procent halen. Kopenhagen heeft de ambitie om wereldfietshoofdstad te worden. En die ambitie loont. Wist je dat de stad New York in het kleine Kopenhagen het fietsbeleid gaat bestuderen?"

Dat lijkt ons typisch noordelijk, een degelijk fietsbeleid uitstippelen voor een stad. Of toch typisch voor noordelijke steden.
Willem Stevens: "We moeten er ons voor hoeden appelen met citroenen te vergelijken. Het Spaanse Barcelona, toch een zuidelijke stad, heeft net als het Deense Kopenhagen veel aandacht voor de publieke ruimte. City Marketing is er geen windowdressing, het is de vertaling van een ambitieus beleid inzake stadsplanning, mobiliteit en openbaar vervoer. En laat een publieke ruimte die niet aan de verwachtingen beantwoordt nu net een van de redenen voor stadsvlucht van jongeren zijn, al mogen de sterk gestegen vastgoedprijzen natuurlijk ook niet onderschat worden."

U hebt er 900 kilometer per fiets opzitten met uw collega Jef Vandamme. Een leuke mediastunt?
Stevens: "Iedere dag hebben we onderweg een bedrijf, school of instelling bezocht die ook Brussel kan inspireren om de opwarming van het klimaat tegen te gaan, want er is wel degelijk wat loos."

"We moeten de mensen natuurlijk geen schuldcomplexen aanpraten, maar wie na alle wetenschappelijke bevindingen - er is een verband tussen het gedrag van de mens en de opwarming van de aarde - nu nog ontkent dat er een probleem is en zijn kop in het zand steekt, is een negationist. Het probleem met de fossiele brandstoffen is duidelijk. We mogen niet dezelfde fout maken als met asbest destijds, waar het 40 jaar en een pak sterfgevallen geduurd heeft voor het probleem erkend werd."

Welk initiatief dat u onderweg zag heeft u aan het dromen gezet?
Stevens: "Infraroodverwarming, een techniek die 75 procent energie bespaart. Heel erg geschikt voor de verwarming van grote ruimtes zoals sporthallen en tentoonstellingzalen. De zoo van het Duitse Osnabrück verwarmt er de enorme hangars mee waarin de olifanten verblijven en in Bremen is de techniek al gebruikt voor het verwarmen van de kathedraal tijdens concerten."

De SP.A zit in het Brussels parlement in de oppositie en bestrijdt er de politiek van Picqué en zijn ploeg. Niet eenvoudig, want Charles Picqué is tevens uw burgemeester.
Stevens: "Ik moet in de eerste plaats werken met de waarnemende burgemeester en mijn collegae-schepenen. Er is een zeer goed meerderheidsakkoord dat ik loyaal ga uitvoeren."

Zeven jaar geleden stapte u over van Agalev naar de socialisten. Groen! zit nu in de Brusselse regering. Geen spijt?
Stevens: "Absoluut niet. Kijk naar het meerderheidsakkoord. Groen! heeft er niet kunnen op wegen. Net als Kopenhagen heeft het Brussels Gewest de ambitie om ecohoofdstad te worden, maar in Brussel is dat allerminst ernstig: de Brusselse regering bespaart in 2010 46 miljoen op openbaar vervoer en openbare werken."

In Sint-Gillis krijgt u de bevoegdheden Nederlandstalige Aangelegenheden en Duurzame Ontwikkeling. Hoe is het eigenlijk gesteld met het Nederlands in Sint-Gillis? De gemeenteraad telt op 35 verkozenen maar drie Nederlandstaligen.
Stevens: "Het aantal Nederlandstalige inwoners is nagenoeg stabiel. Kieslijsten geven een goede aanwijzing: op de 19.000 kiesgerechtigden zijn er een 1.200-tal Nederlandstaligen. Het profiel van de Nederlandstalige inwoner van Sint-Gillis loopt gelijk met dat van die in de Vijfhoek en Elsene: de grootste groep is tussen de 25 en de 45 en is goed opgeleid."

"Sint-Gillis telt twee Nederlandstalige scholen en een bloeiend gemeenschapscentrum, De Pianofabriek, die breder gaan dan de Nederlandstaligen in de gemeente. De Pianofabriek beperkt zich lang niet meer alleen tot de oudere Vlamingen in Brussel, en dat loont. De Pianofabriek kon twee jaar geleden uitpakken met mooie cijfers: het gemeenschapscentrum telde meer bezoekers dan het Gentse museum voor hedendaagse kunst S.M.A.K. Anderstaligen kijken met een pragmatische bril naar het Nederlands, ook mijn Franstalige collega's spannen zich in om lessen Nederlands te promoten, nu komt het er op aan ook de liefde voor het Nederlands te promoten."

U volgt Mady Novalet-Van Voren (Open VLD) op. Hoe kijkt u naar haar verwezenlijkingen?
Stevens: "Ik heb altijd goede persoonlijke contacten met schepen Novalet gehad en het siert haar, niettegenstaande de druk vanuit haar partij, om woord te houden en halverwege de bestuursperiode de fakkel door te geven. Ze heeft een cultuurbeleidsplan uitgetekend, een cultuurcoördinator aangesteld en een Nederlandstalige bibliotheek ingericht, instrumenten waarmee ik ga kunnen verderwerken. Ik heb er dan ook absoluut geen moeite mee om dat toe te geven."