Xavier Liénart met eigen lijst in SL Woluwe

CAP Woluwe, de lijst van Danielle Caron, is vast besloten om de jarenlange FDF-meerderheid te breken. Dat wordt kantje boordje: beide blokken halen in de peilingen evenveel stemmen. En Xavier Liénart van Lidth de Jeude (Gemeentebelangen) kan nog flink wat roet in het eten gooien. Een portret.

"Niemand geloofde me, maar ik sta er toch met mijn lijst," zegt Xavier Liénart in het bekende café Kwak aan de Woluwelaan. "Het zijn er eigenlijk twee: Gemeentebelangen en Intérêts Communaux," lacht hij.
Het is nu al duidelijk dat de strijd tussen Olivier Maingain (FDF) en Danielle Caron (ex-FDF), die burgemeester moest worden maar opzij werd geschoven en met een eigen lijst - waar maar liefst zes partijen op te vinden zijn - naar de kiezer trekt, op het scherpst van de snee zal worden gevoerd. Liénart: "Het wordt een moddercampagne. Neem dat van mij aan."

Liénart, geboren in Brussel maar opgegroeid in Limburg, heeft er zelf duidelijk veel zin in. "Ik was ooit nog voorzitter van de CVP-studenten. Ik ben in het begin van mijn beroepscarrière wel wat politiek actief geweest, maar daarna had ik het te druk in het bedrijfsleven. In 1988 heeft de CD&V mij gevraagd om voorzitter te worden van de lokale afdeling. Ik was actief in het oudercomité van de Angelusschool. Ik moest voor een toenadering zorgen tussen de toenmalige partijen CVP en PSC. Dat is uitgemond in een gemeenschappelijke Irislijst voor de verkiezingen van 1994."

In 2000 stond Liénart zelf op de lijst, maar dan als taal-asexuele christendemocraat. "De PSC vond dat er al genoeg CD&V-kandidaten op de lijst stonden. Vandaag wil ik me met mijn lijst eigenlijk nog taalneutraler opstellen. We zijn er voor de mensen, ongeacht welke taal ze spreken. Veel Woluwenaars hebben lak aan communautaire spelletjes."

Liénart heeft vorig jaar gebroken met Iris, dat in de oppositie zit. Hij steunde in punctuele dossiers de meerderheid. "Ik bekeek het belang voor de gemeente, niet het politieke belang. We zijn verkozen om constructief te beheren. Als de gemeente een cultureel centrum neerzet dat twintig miljoen euro kost, dan kan je toch niet alles in het werk stellen om nadien de uitbating van dat centrum onmogelijk te gaan maken."
Het gemeenteraadslid geraakte steeds meer geïsoleerd. De Franstalige en Nederlandstalige christendemocraten staan nu op de lijst van Caron. Liénart weigert daar op te staan. "Ik zou het daar moreel erg moeilijk mee hebben. Caron is niet voor niets haar schepenbevoegdheden kwijt geraakt (Caron kwam in opspraak toen bleek dat ze sponsorgeld van de BBL op een eigen rekening had laten storten. Caron, door ons gebeld, zegt dat ze vrijuit gaat en dat het hele college én de gemeenteontvanger op de hoogte waren van de storting, SVG)."
Liénart is vandaag alleen nog bestuurder in enkele bedrijven. Hij heeft dus de handen vrij om zich met politiek bezig te houden. Campagne voeren met een kleine partij als Gemeentebelangen, dat moet opboksen tegen machtspartijen is niet zo eenvoudig, maar als Liénart een handvol zetels haalt kan hij wel, als nuttige derde, heel wat uit de brand slepen. Hij zegt al door CAP Woluwe en Maingain benaderd geweest te zijn voor een voorakkoord. "Maar daar ga ik niet op in."
"Als Caron of Maingain mij nodig hebben om een meerderheid te vormen, dan kan ik eisen stellen. Bijvoorbeeld dat zij geen burgemeester mogen worden (lacht)."

Liénart is niet geïnteresseerd in een post als Vlaamse schepen. "Dat zoiets alleen maar bestaat!," roept hij uit.
"We zijn hier toch niet in een Indianenreservaat! Ik ga voor het schepenambt Financiën. Dat ligt me wel." Liénart zegt intussen een twintigtal medestanders te hebben. Zeker dat hij een volledige lijst kan indienen is hij niet. Op twee staat Jean-Jacques Vandevelde, een PRL-gemeenteraadslid, kapper van beroep, die het FDF-discours van Maingain niet smaakt. Liénart: "Wij mikken op drie groepen: liberalen die niet van Maingain moeten weten, de begoede burgers die vroeger op CVP of PSC stemden en geen lijst willen steunen waar ook socialisten en groenen op staan (CAP Woluwe) en ten derde mikken we op proteststemmen. Onze lijst zal uit gewone mensen bestaan, niet uit cabinetards. Ons uitgangspunt is het gezond boerenverstand. En onze campagne zal echt tweetalig zijn. Niet zoals CAP Woluwe, waarvan de brochures bijna uitsluitend in het Frans zijn opgesteld."

Liénarts afkeer voor CAP Woluwe is zo groot dat men hem al snel in het kamp van Maingain zou kunnen indelen. Liénart is het daar niet mee eens: "Ik heb Maingain ontdekt als een man waar mee te praten valt, maar ik ga vandaag geen kamp kiezen. Ideologisch staan we mijlenver van elkaar. Alles hangt af van het akkoord dat we kunnen vinden. Een ding is zeker. Als we enkele zetels halen, en dat zou toch moeten lukken, zal een van beide partijen met ons moeten praten."