Restaurant: La table à Caro

Te midden van het trendy gedruis in en rond de Amerikaanse Straat en het Kasteleinsplein ligt sinds een zestal maanden het restaurantje La table à Caro. Eigenares Caroline Moland borg haar diploma in de politieke wetenschappen in de kast om haar ware roeping te volgen: het koken. De littekens op haar arm getuigen van haar eerste poging om karamel te maken als kind, maar konden haar passie die ze van haar grootmoeders en moeder meekreeg, niet doven.

Moland gaat er ook prat op dat haar restaurant niet meeloopt in het rijtje van trendy zaken in de buurt, en wil met een aparte richting haar eigen stempel drukken op het geheel. Toch is het interieur erg modern, met grote lampen en verschillende tinten blauw op de muren. Alleen het zwembadkleurtje in het middelste gedeelte van het restaurant kon ons wat minder bekoren als decor voor een culinaire avond, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak.

De kaart van La table à Caro oogt erg aantrekkelijk, met een frisse mix van klassieke elementen met hedendaagse accenten, zonder overdreven vergezochte combinaties. Een salade van jonge spinaziescheutjes met gekonfijte eend en een vinaigrette van kriek (12 euro), of gegrilde scampi's met raapjes gekonfijt in honing en een slaatje van verse kruiden, nori en gembersiroop (9 > 13 euro) zijn bijvoorbeeld heerlijke voorgerechten. Wij profiteerden van het feit dat het seizoen van de sint-jakobsvruchten weer begonnen is, en opteerden voor enkele exemplaren gebakken met cantharellen en een pesto van pistachenoten (15 euro), een heerlijke combinatie. U kunt ook voor deze lekkernij kiezen als hoofdgerecht, maar dan op een brochette met rozemarijn en een risotto met een pesto van gedroogde tomaten (20 euro). Wij kozen echter voor wat afwisseling en bestelden de kalfswangetjes gesudderd in geuze van Cantillon met speculaas van Dandoy (19 euro), wat erg lekker bleek te zijn, al hadden we gehoopt iets meer van de geuze en de speculaas te proeven in het geheel. Voor de visliefhebbers staat er onder meer poonfilet op het menu met een sauce vierge en kleine groene asperges (18 euro), of een kleine zeeduivel met prosecco en verse tagliatelle met cantharellen (20 euro). Wij kozen bij ons voorgerecht voor een heerlijke sancerre (22 euro voor een halve fles), gevolgd door een verrukkelijke Saint-Émilion Grand Cru (24 euro voor een halve fles) - meteen ook ongeveer de duurste flessen op de wijnkaart , die hoofdzakelijk Franse wijnen aanbiedt tegen redelijke prijzen (20 > 30 euro). Alleen het nagerecht, een nougat glacé met een koekje van Jules Destrooper en pasievrucht (7 euro) viel wat tegen na de bereidingen van ervoor, omdat het ook niet meer was dan de letterlijke uitvoering: twee bolletjes ijs met een koekje erbij en de inhoud van een passievrucht eroverheen - een overigens niet eens zo geweldige combinatie. Terwijl we heimelijk toch ergens gehoopt hadden dat er wat bereiding aan te pas zou zijn gekomen.

De reden waarom we La table à Caro drie en geen vier sterren hebben gegeven zit hem vooral in enkele bijkomstigheden. Zo misten we wat gezelligheid in het interieur en bleven we tweemaal meer dan twintig minuten achter een leeggegeten bord zitten. Toch vinden we het een sympathiek etablissement dat absoluut eens een bezoekje waard is. Als u van blauw houdt, tenminste.

:: La table à Caro - Edelknaapstraat 38, 1050 Elsene, 02-537.12.00
Gesloten za (lunch), zo (lunch) & di