2.500 manifestanten op 'Europa voor vrede en solidariteit'-betoging

Vandaag, zondag, zijn ruim 2.500 mensen op straat gekomen om hun verontwaardiging uit te drukken over de Russische invasie van Oekraïne. Op de nationale vredesbetoging werd opgeroepen tot een staakt-het-vuren en een de-escalatie van het conflict. Er werd betoogd tegen een verdere militarisering en kernwapens en voor meer diplomatie.

Rond 13 uur verzamelden de betogers op de Koning Albert II-laan. Na enkele toespraken met muzikale intermezzo’s, trok vervolgens een optocht via de Kruidtuin en de Berlaimontlaan richting het Albertinaplein.

Met de mars wilden de organisatoren hun verontwaardiging uiten over de Russische invasie in Oekraïne. "Spreek je uit tegen de gruwel van oorlog. Roep mee op tot een staakt-het-vuren en de-escalatie," spoorden ze aan.

Ze stelden daarbij acht eisen. Zo moet Rusland weg uit Oekraïne en is solidariteit met de vluchtelingen nodig. Ook vragen ze een "actieve vredesdiplomatie" en willen ze geen militair opbod.

‘Deze oorlog was te vermijden’

“Ik denk dat Rusland een aantal veiligheidsbekommernissen heeft, die men gewoon genegeerd heeft. We hebben een kans gemist om tot een constructieve diplomatie te komen,” zegt Ludo De Brabander als woordvoerder van Vrede vzw, één van de organisatoren van de manifstatie, naast o.a. 11.11.11, verschillende vakbonden en hun afdelingen, Belgische Coalitie tegen kernwapens, Beweging.net, Pax Christi Vlaanderen en Vredesactie.

“Onderhandelen doe je niet met je vrienden, maar met je tegenstanders. Ik denk dat daar veel meer inspanningen kunnen worden geleverd. Nu ligt alle focus op het militaire, terwijl de focus moet liggen op hoe we op termijn betere relaties met Rusland kunnen krijgen.”

"Als je goede relaties hebt met huidige tegenstanders, dan heb je die wapens niet nodig. Het geld is nodig voor de enorme klimaatuitdagingen, de alternatieve energiebronnen.”

Investeren in het sociale

De vredesbewegingen en vakbonden vragen dan ook te investeren "in het sociale. Er moeten zo snel mogelijk maatregelen worden genomen om de meest kwetsbare mensen in België en elders in de wereld te ondersteunen.”

In de marge van de Navo-top, besliste de Federale regering 1 miljard euro extra te investeren in Defensie. Dat geld komt bovenop de 10 miljard euro die defensieminister Ludivine Dedonder (PS) al voor de oorlog in Oekraïne wist vrij te maken. Het totale budget voor Defensie sttijgt zo richting 1,54 procent van het BBP in 2030. Daarmee blijft ons land onder de 2 procent van het BBP die de Navo vraagt. Aanvaardbaar voor de vredesbewgingen?

Geen goede zaak, vindt De Brabander: “De vorige regering heeft al 9,2 miljard vastgelegd in een programmawet in 2017 voor de aankoop van oorlogsmaterieel, dus we zitten aan 20 miljard aan investeringen,” terwijl het geld volgens hem beter geïnvesteerd wordt “in de veiligheid van mensen: openbare diensten, sociale bescherming, opvang van vluchtelingen uit oorlogsgebieden. Door te investeren in het militaire apparaat, krijg je een wapenwedloop.”

Ook uit politieke hoek klonk er kritiek op het defensiebeleid. “Ik vind dat onbegrijpelijk. Het budget van de Navo-landen is 17 keer het budget van Rusland. Waarom zou een budget dat 18 keer groter is iets oplossen?” vraagt PVDA/PTB-voorzitter Raoul Hedebouw zich af.

Zijn partij was prominent aanwezig op de betoging vandaag. “"Het is belangrijk om een signaal te geven tegen de oorlog en voor vrede," zegt Hedebouw. "We gaan nu eigenlijk naar escalatie, je voelt dat vollenbak: militaire escalatie, politieke escalatie… Zo gaan we er niet uitgeraken. Dat is waarom we hier zijn."

Geen kernwapens

“Ik kijk ook een beetje meewarig naar de sancties die men neemt ten aanzien van Rusland,” gaat De Brabander verder. “Wat betekent dit voor de modale Rus en de stabiliteit van Rusland? Rusland is ook een federatie met verschillende bevolkingsgroepen. Het is een kernwapenmacht. Als dat instabiel wordt, in wiens handen komen die kernwapens dan op termijn?”

En dus streefde men op de nationale vredesbetoging ook naar een kernwapenvrij Europa. ‘Investeer in mensen, niet in wapens,’ is te lezen op een groot wit spandoek dat zussen Mieke en Hilde De Loof droegen tijdens het betogen.

“In Europa alleen al hebben we kernwapens die samen honderd keer krachtiger zijn dan die gebruikt in Hiroshima en Nagasaki,” zegt Hilde. Maar de politieke wil ontbreekt om nucleair te ontwapenen, volgens haar. “Als we in zo’n grote crisis als de Covidcrisis tot unanieme besluitvorming kunnen komen, waarom dan niet rond de kernwapens?

Het is niet de eerste keer dat ze protesteren. Dat deden ze in 1983 al bij de anti-kernwapenbetogingen in Brussel. Net als hun vader Jef De Loof, een centraal figuur in de anti-rakettenbeweging en jaren voorzitter van de 'Medici voor preventie van een atoomoorlog', de internationale vredesbeweging van artsen die in 1985 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

Mieke De Loof schreef met haar vader in 1982 het boek En niemand hoort je huilen. “We zijn veertig jaar later en het is actueler dan ooit. De link met milieu-activisten wordt weinig gemaakt, terwijl als er één nucleaire bom valt, dan helpen jodiumpillen niet.”

Solidair met vredesbewegingen in Oekraïne en Rusland

Tot slot willen de organisatoren van deze vredesbetoging een Europa waarin iedereen zich veilig kan voelen en beklemtonen ze "één grote vredesbeweging". "Wij zijn solidair met al wie in Oekraïne, in Rusland, in Europa en wereldwijd opkomt voor vrede."

Zo ook Thomas van ISA (International Socialist Alternative), die buttons verkoopt om kennissen te steunen bij hun protestacties in Rusland. “De protesten in Rusland zijn de snelste manier om de oorlog te stoppen,” is hij overtuigd. “Het geld gaat naar het printen van pancartes, ICT-infrastructuur financieren of het faciliteren van verhuizingen,” legt hij uit.