'3.000 euro voor een vitrine'

In de rosse buurt rond het Noordstation stijgen de huurprijzen sinds enkele maanden erg fors. 850 euro per week per vitrine is hier geen uitzondering.

Voor de raamprostituees is dat een onhoudbare situatie, getuigt Marie. Zij is al 17 jaar prostituee in de buurt en een van de weinige die durft spreken.

"Met die 850 euro per week moeten de meisjes elektricteit, gas en verwarming betalen. En dan moeten ze ook nog kunnen leven. Ze moeten tussen 100 en 130 klanten afwerken voor ze een boterham kunnen eten."

Prijzenpolitiek
De slachtoffers zijn buitenlandse - vooral Afrikaanse - meisjes die ook illegaal in ons land verblijven. "Voor ze naar hier komen, betalen ze 50.000 euro. Dan huren ze 'echte' valse papieren aan 500 euro per maand. Ze beginnen hier dus met veel schulden," weet Marie.

Achter de prijzenpolitiek zit een ware strategie. De panden zijn in handen van enkele families, en ze spreken de huurprijzen onderling af.

De weinige nog overblijvende Belgische prostituees worden zo gedwongen te vertrekken. De huisbazen, veelal van buitenlandse origine, vragen niet liever.

Nochtans, zegt Marie, zou de politiek een deel van het probleem kunnen oplossen. "Alle huurprijzen zouden dezelfde moeten zijn, beheerd door de gemeente of een vzw."

Ook Marie zal binnenkort meer moeten betalen. "Ik sta binnenkort ook op straat. Ik betaal 450 euro huur. Maar de nieuwe huisbaas zegt dat hij 3.000 euro wil. Dat of de deur. Bovendien werd ik met de dood bedreigd," vertelt Marie.