Actievoerders La Plaine tegen bouwwoede: ‘Kettingen liggen al klaar’

Het actiecomité La Plaine herneemt de strijd tegen het volbouwen van de groene ULB-campus. “We hebben een lijst klaar met mensen – studenten en buurtbewoners – die bereid zijn om zich aan bomen vast te ketenen,” zegt actievoerder Gustavo Lucena Gomez.

D e ULB ligt er vredig bij op de laatste donderdagochtend van augustus. Er schijnt een waterig zonnetje, het grasperk is nat, de sfeer is vredig.

Op minder dan tien minuten stappen van de Fraiteurbrug is er amper lawaai van het nochtans helse verkeer te horen en het uitzicht is prachtig. Wat een luxe om je hier als student tijdens de middagpauze of een springuur neer te vlijen. “Maar niet alleen studenten genieten van deze groene long,” zegt Gustavo Lucena Gomez. “Ook buurtbewoners hebben ze ontdekt.” Een bejaarde dame met witte poedel komt langs. Het lijkt alsof Gomez ze besteld heeft.

Voor we aan ons gesprek beginnen wil Gomez een en ander duidelijk maken: de acties van het comité La Plaine zijn niet gericht tegen de ULB, en evenmin tegen de promotor.

Gomez: “De ULB had het recht om haar terreinen te verkopen en de promotor – die 50 miljoen euro neergeteld heeft voor de terreinen – volgt de logica van het kapitalistisch systeem waarin we leven: winst maken.”

Het zal op het einde van ons gesprek duidelijk worden: de acties van La Plaine, inclusief het beroep bij de Raad van State, richten zich tegen de gemeente Elsene. Ook stelt het comité zich vragen bij de houding van Leefmilieu Brussel, dat zich onthield op de overlegcommissie. Een milieuadministratie die zich niet verzet tegen het volbouwen van een groene zone die te boek staat als belangrijk voor de biodiversiteit: Gomez heeft het er moeilijk mee om niet te denken dat er sprake is van politieke druk.

Terwijl Gomez zijn erg gestructureerde uiteenzetting presenteert, groet hij keer op keer de – weliswaar schaarse – voorbijgangers. “Straks wordt het hier veel drukker,” zegt hij.

Gomez is al negen jaar aan de ULB verbonden, eerst vijf jaar als student fysica, de laatste vier jaar als doctorandus. “Ik woon sinds drie jaar ook in de buurt, ik spreek als ULB’er én als buurtbewoner,” zegt hij. De ULB heeft de terreinen al in 2007 verkocht aan vastgoedoperator Immobel, toen al wilden studenten de verkoop verhinderen, maar de verkoop ging door en jarenlang gebeurde er niets. Er verschenen weliswaar bordjes met ‘privé-eigendom’, maar omdat de ULB de terreinen verder onderhield letten de studenten zelfs niet meer op de bordjes. Tijdens onze wandeling laat Gomez een paar van de bordjes zien.

Tot er drie jaar geleden een eerste keer een stedenbouwkundig attest werd aangevraagd. Gomez: “Toen hebben studenten fysica en biologie een actiecomité opgericht. Bij de oprichtingsvergadering – in open lucht – waren meer dan honderd belangstellenden aanwezig.” De studenten waren verontwaardigd dat er op een terrein met rijk en erkende fauna en flora drie gebouwen komen van zes tot zeven verdiepingen. Drie gebouwen, middenin de campus, die niets met de universiteit te maken hebben. En dat is nog maar het begin: er komen in totaal tien gebouwen.

“Ik heb me na de vergadering onmiddellijk bij het comité aangesloten,” zegt Gomez.

Ook buurtbewoners en verenigingen hebben zich aangesloten. “Het beste bewijs dat onze acties breed gedragen worden,” zo gaat Gomez voort, “is de 5.000 euro die we van verenigingen, studenten en buurtbewoners gekregen hebben om een advocaat in te huren.” Deze week begint het actiecomité opnieuw met geld in te zamelen en persberichten te versturen, ook een papieren petitie staat op de agenda.

“We hebben de media nodig,” zegt Gomez. “Er zijn mensen die over onze acties lezen en met eigen ogen willen zien waartegen we protesteren, mensen die ons eerst zegden: ‘eigendom is eigendom, de promotor doet wat hij wil’, maar na een bezoek toch van mening veranderen.”

“De dag dat de bulldozers aanrukken, staat een massa mensen klaar om zich aan bomen vast te ketenen,” zo belooft Gomez ons.

Protectionisme
Het actiecomité wordt protectionisme verweten, studenten en personeel die niet zouden willen dat er aan hun bevoorrechte omgeving wordt getornd. En deze prachtige omgeving, deze campus, is natuurlijk wel een voorrecht en een bijkomende troef om internationale studenten en onderzoekers aan te trekken.

Gomez: “Deze groene ruimte is niet alleen belangrijk voor de biodiversiteit, ze is ook een belangrijke recreatieve zone voor studenten, ULB-personeel, buurtbewoners en scouts.” Maar ook: “Er komen luxeappartementen, daar hebben de universitaire gemeenschap noch de buurtbewoners iets aan.”

En last but not least: “De mobiliteit is zeer slecht bestudeerd: de appartementen dateren duidelijk van de tijd dat er sprake was van kantoren voor de Europese Commissie op de Deltasite, en toch worden er nog altijd appartementen voor Europese ambtenaren gebouwd.”

De gemeente Elsene beroept zich op het Gewestelijk Bestemmingsplan en het eigendomsrecht. Maar dat is volgens Gomez al te kort door de bocht: “Jij mag in je tuin die je eigendom is toch ook geen toren van 35 verdiepingen bouwen?”