Akarovaplein verlevendigt buurt

Brussel-stad heeft er een nieuw plein bij: het Akarovaplein. Het plein achter de Brigittinenkapel werd genoemd naar de Brusselse danseres Marguerite Acarin, bijgenaamd Akarova. Kersverse schepen van cultuur Hamza Fassi-Fihri had mocht het - voorlopige - naambord onthullen in aanwezigheid van familie en sympathisanten van Akarova.

In 2006 stelde het Hedendaags Kunstcentrum voor Beweging en Dans Les Brigittines aan de stad Brussel voor om de ruimte achter De Brigittinenkapel een nieuwe naam te geven. Het kunstcentrum was immers uitgebreid en de bestaande straat achter de kapel van uitzicht was veranderd. Dat resulteerde in het Akarovaplein, dat de Visitandinenstraat kruist en grenst aan de Brusselse foyer.

"Ik ben blij dat ik als nieuwe schepen de eer krijg om dit plein een naam te geven", zei kersverse schepen van Cultuur Hamza Fassi-Fihri bij de plechtige opening. "Het is de bedoeling dat het Akarovaplein, gelegen aan een cultureel centrum, de buurt doet opleven. We moeten in de Brusselse wijken de accenten leggen op centra zoals dit. Alleen zo kunnen we de barrières tussen burger en kunst doen vervagen", zegt Fassi-Fihri. Prompt trok hij het groene doek weg dat het voorlopige straatnaambord verscholen hield. Het Akarovaplein was een feit.

Creatie
"Dit plein blijft gelinkt met creatie en verandering, net zoals het leven van mijn groottante was", zegt een achterneef van de danseres en kunstenares Akarova.

Akarova werd in 1904 geboren in Sint-Joost-ten-Node. Als veelzijdige kunstenares wordt ze beschouwd als een van de meest markante figuren van de Belgische avant-garde tijdens het interbellum. Behalve danseres was ze ook choreografe en schilder. Ondanks haar internationale bekendheid verkoos ze om haar hele leven in Brussel te blijven wonen. Ze overleed in 1999. Omdat het Brussels Gewest nieuwe pleinen en straten naar personen wil noemen die iets voor de stad betekend hebben, was het dan ook niet lang zoeken naar een naam voor het plein.

Beweging
De aanwezigen werden getrakteerd op een hedendaagse dansvoorstelling van tien minuten van de Deense choreografe Mette Ingvartsen. Tijdens dit eigenzinnige stukje, It's in the air genaamd, bewoog Ingvartsen zich op een trampoline, en beeldde ze zo in verschillende bewegingen de ervaringen van het menselijk lichaam uit. "We willen geen uitleg geven over wat onze (Ingvartsen en haar Zweedse danspartner Jefta van Dinther, CD) voorstelling betekent. Het gaat over beweging, wat het lichaam aankan, hoe het werkt. Verandering van bewegingen, zo je wil." Helemaal volgens de filosofie dus van Akarova. "Maar ik ben wel niet vertrouwd met haar werk", moet Ingvartsen bekennen.

Herinnering
Ook kreeg het publiek een stukje te zien uit de documentaire J'aurais aimé vous voir danser, Madame Akarova van Michel Jakar uit 1991. In die film wordt een ontmoeting tussen Jakar en Akarova beschreven.

"Er bestaan geen video-opnames van Akarova, deze film is dus het enige dat van haar bekend is. En nu is er dus ook het Akarovaplein als herinnering. Want ze is tenslotte toch een Brusselse, en enkel op deze manier kunnen we een grote dame als Akarova gedenken", zegt Hamza Fassi-Fihri. "Het is een beetje een paradox: dit plein is een creatie, een spiegel tussen een artieste en een cultureel centrum, en toch hebben we helaas zo weinig meer dan een plein om rond haar persoon te creëren."

Patricia Kuypers werkte in de bewuste documentaire van Michel Jakar samen met Akarova. "Het is inderdaad ook voor mij vooral de herinnering die telt. Dit plein is wel een goed initiatief, maar op zich betekent het niet zoveel. Ik vond het erg dat er niet zoveel bekend was over Akarova. Voor mij persoonlijk was ze een heel intensieve, individualistische danseres, die kenmerkend was voor de tijd waarin ze leefde."

Volgend jaar komt er naast het Akarovaplein nog een nieuwe tuin en nieuwe artiestenverblijven.