Autovrij Sint-Gillisvoorplein werkt

Het Sint-Gillisvoorplein en de Moskoustraat floreren. Het autovrije experiment, dat vorig weekeinde ten einde liep, doet veel mensen snakken naar méér. Enkele getuigenissen.

Het Sint-Gillisvoorplein was de voorbije weken een gezellige bedoening. Op een van de vele terrasjes kon je rustig een pint pakken zonder uitzicht op geparkeerde auto's. De mensen van het café van het cultuurhuis La Maison du Peuple zijn tevreden met het experiment. "Veel beter," zegt Johnny Maffait aan de telefoon. Hij beaamt dat het Voorplein er het voorbije jaren alleen maar op vooruitgegaan is.

Geert Van der Hallen woont vlak om de hoek, langs de Waterloosesteenweg, en ook hij is opgetogen: "De schoonheid van het Voorplein," zegt hij lyrisch, "komt pas echt tot haar recht op autovrije momenten. Met mooi weer waan je je echt in het zuiden. Ik weet dat het moeilijk is om hier een parkeerplaatsje te vinden, maar ze zouden er toch over mogen nadenken om de Parvis vaker autovrij te maken."

Ook het oordeel van Koen Dhondt, die al acht jaar aan het Sint-Gillisvoorplein zelf woont, is positief, zij het met een kleine nuance. "Sinds de opening van het café op de benedenverdieping van het Maison du Peuple komt hier veel meer hip volk, en een stroom straatmuzikanten. Maar ook daklozen met een alcoholprobleem."

Parkeergarage
Schepen van Economie en Toerisme Patrick Debouverie (MR) is ook al opgetogen. "De handelaars lijken tevreden met de zomerse maatregel (van 20 juli tot en met 16 augustus, DV). Nu gaan we samen met handelaars en bewoners om de tafel zitten om de voorbije weken te evalueren. Op termijn komt er een ondergrondse parkeergarage aan het Munthofplein, de - loodzware - procedure begint in het najaar. Dat schept mogelijkheden voor de Parvis , maar er moet uiteraard een consensus worden gevonden." En over de renouveau van het plein: "Dankzij Atrium (gewestelijk agentschap dat impulsen geeft aan de handel, red.) komen er nieuwe investeerders. De Moskoustraat bloeit, en ook aan de Volderslaan wordt er geïnvesteerd. We verwachten nieuwe winkels aan de Waterloosesteenweg."

Terugblik
René en Bernardine De Keyzer-Vanderborght wonen al sinds de jaren zestig aan het Sint-Gilllisvoorplein, waar ze tot ruim tien jaar gleden een slagerij hadden. Vanuit hun woonkamer kijken ze uit op de kruinen van de bomen op het plein. "Nooit gedacht dat hier ooit bomen zouden staan," mijmert René. En Bernardine: "Tot tien, vijftien jaar geleden vond je op de dagelijkse markt hoofdzakelijk fruit en groenten. De jongste jaren zijn er meer en meer goedkope kleren: een hemd voor vijf of zelfs drie euro." En, met een knipoog: "En dan zeggen dat het leven duur is."

René: "Halverwege de jaren zestig was de markt van Sint-Gillis een van de beste van heel Brussel. De klanten van de markt waren ook onze klanten. Ze kwamen uit Dilbeek, Vilvoorde, Waterloo, Rode. De markt heeft klappen gekregen met de opkomst van de grootwarenhuizen, een opkomst die in Brussel erg genoeg samenviel met de aanleg van de metro en de ont­eigeningen die ermee gepaard gingen." Bernardine: "Er kwamen ook zowat overal markten, in de gemeenten rond Brussel en in Brussel zelfs tot en met in hoog-Sint-Gillis."

Nu is er aan de Parvis geen enkele slager meer. René herinnert zich de tijd dat het Voorplein zes slagers telde, naast de twee vleeswagens die postvatten op de markt. Naast runds- en varkensvlees ging er ook lamsvlees uit Ierland en Schotland over de toonbank. Bernardine: "Maar geen pré salé van de Mont Saint-Michel, dat was te duur voor de Brusselaars."

Laden en lossen
Het autovrije Sint-Gillisvoorplein is mooi in de zomer, zeggen René en Bernardine, maar het is lastig als je als bewoner je wekelijkse boodschappen niet voor de deur kunt uitladen. Maar ze zijn hartelijke mensen, die de medemens iets gunnen. Zegt Bernardine: "Bij mooi weer moeten de mensen toch een terrasje kunnen meepikken?"

Over één ding wil René wel zijn beklag doen: de urinegeur die elke ochtend opstijgt aan de ingang van het metrostation. "Echt onaangenaam." Maar dát ongemak moet toch makkelijk verholpen kunnen worden?