Avijlplateau na lange strijd beschermd natuurgebied

Het Avijlplateau is beschermd natuurgebied. Dat heeft het Brussels Gewest een week voor de verkiezingen beslist. Een electorale stunt, vindt de Ukkelse schepen van Stedenbouw Marc Cools (MR), maar het wijkcomité Avijl laat de champagnekurken knallen.

Het Avijlplateau is een van de laatst overgebleven landelijke delen van Ukkel. Op het 9 hectare grote gebied kan je nog genieten van het zicht op velden, weiden met paarden en ezels en moestuintjes. Maar net als vele andere groene delen staat het onder zware druk van de vastgoedmarkt.

Dat het Brussels Gewest onder impuls van minister-president Rudi Vervoort (PS) net voor de verkiezingen beslist heeft 75 procent van het gebied een beschermd statuut te geven, is voor het wijkcomité Avijl dan ook een grote overwinning.

“Twee jaar geleden was er nog sprake om op het plateau driehonderd woningen te bouwen,” blikt Stéphane Davidts van het wijkcomité terug, “maar na massaal protest van de buurtbewoners heeft de gemeente, die eigenaar is van de grond, die plannen herbekeken en een Bijzonder Bestemmingsplan opgemaakt waarbij tweehonderd woningen aan de voet van het plateau gebouwd konden worden.”

Als reactie diende het wijkcomité bij het gewest een aanvraagdossier in om het volledige gebied te beschermen. “We hadden het natuurlijk graag volledig beschermd gezien, maar deze beslissing is ook al een grote overwinning, want het sluit uit dat een toekomstige meerderheid in de gemeente een nieuw bestemmingsplan opmaakt en de hele procedure opnieuw moet opgestart worden. Het Avijlplateau is nu een natuurgebied als Ter Kameren of het Zoniënwoud waar niet aan geraakt mag worden.”

Verkiezingsstunt
De gemeente langs haar kant liet bij monde van Marc Cools (MR) weten de beslissing maar matig te appreciëren en catalogiseerde het als een “verkiezingsstunt dat het beheersplan enkel bemoeilijkt omdat er aan de strenge voorschriften van Monumenten en Landschappen moet voldaan worden.”

“Een streep door de rekening van de gemeente,” zo interpreteert Davidts de uitspraak, want bij elke spade die in de grond wordt gestoken moet worden nagegaan of dit geen negatieve gevolgen heeft voor het natuurgebied, wat de bouwplannen sterk bemoeilijkt en misschien wel definitief hypothekeert.