'Bijen houden in de stad is perfect mogelijk'

Aloys van den Akker (78) is imker in de stad. Al 25 jaar lang is hij druk in de weer met zijn bijen. De passie voor imkeren zit er diep in. "En dat is de schuld van mijn schoonzoon."

Het huis en de deurbel van Van den Akker zijn versierd met een houten bijenkorfje. Van den Akker woont in Ukkel, zijn bijenhal staat daar op het domein Keyenbempt. De imker timmerde ze zelf in elkaar met materialen die hij hier en daar te pakken kreeg.

Helaas staken vandalen enkele jaren geleden alles in brand en moest hij van meet af aan beginnen. Intussen is zijn nieuwe hal beter beschermd tegen vandalisme. In de bijenhal en op zijn domeintje staan zo'n tiental bijenkasten, goed voor 50.000 bijen in de zomer. Al die bijen samen leveren ongeveer 350 kilo honing per jaar op. Een intensieve hobby.

Liefde voor natuur
Bijna elke dag gaat Aloys van den Akker een kijkje nemen in zijn bijenhal. Als we hem vragen hoe hij met imkeren begonnen is, antwoordt hij: "Het is eigenlijk een beetje de schuld van mijn schoonzoon. Hij had ergens gelezen dat er een cursus werd gegeven om te leren imkeren. Ik had interesse, want ik hou van de natuur. Die liefde voor de natuur kreeg ik met de paplepel mee, mijn vader was een professionele tuinman. Na het volgen van die cursus ben ik samen met een vriend begonnen. We kochten elk een bijenkast, die konden in de tuin van mijn vriend staan. Toen die plots verhuisde naar een kleinere woning en stopte met imkeren, had ik een nieuwe plek nodig voor mijn bijen." En zo kwam Van den Akker terecht op het domein Keyenbempt.

De bijen van Van den Akker zijn een zachtaardige soort. Buckfastbijen staan erom bekend niet snel te steken. Maar natuurlijk kan een beetje voorzichtig zijn nooit kwaad. Toen Van den Akker nog niet lang imkerde, wou hij iets te overmoedig een bijengraat controleren. Dat is hem slecht bekomen. "Ik ben serieus gestoken en heb mijn les geleerd. Dat zal ik niet gauw nog eens proberen."

Bijen moeten tot rust gebracht worden voor je hun kast kunt controleren. Een beetje water op hen spuiten is een eenvoudig maar doeltreffend trucje. Je kan bijen ook 'beroken'. De rook die uit een verbrandingspot komt kan via een blaasbalg in de kast geblazen worden.

De koningin
Bijen kweken is een apart vak, maar het is nog moeilijker om koninginnen te kweken. Van den Akker is er nog niet in geslaagd een koningin te kweken, dus koopt hij ze aan. Hoe kan je nu de koningin herkennen tussen zo'n massa bijen? "Een elegante dame ontdek je ook snel in een massa mensen," zegt Van den Akker. "De koningin heeft een meer langwerpig lijf en is iets groter dan de andere bijen."

Van den Akker is erg trots op zijn bijen. "Het doet me toch iets dat ik een bijenras help voortbestaan." Dat er zoveel tijd in imkeren kruipt, vindt hij ook niet erg. "Ik ben met pensioen en ben liever in de openlucht bezig met mijn bijen dan de hele tijd in huis te zitten. Daar valt toch niets te beleven. Hier op mijn domein kan ik altijd wel iets doen. Er staat hier bijvoorbeeld nog een boom in de weg die het zonlicht ontneemt dat bijen mijn nodig hebben om te zwermen. Ik heb ook een vijvertje gegraven omdat bijen water nodig hebben. Als het te warm wordt in hun kasten gebruiken ze dat water om af te koelen."

Na de oogst van de zomerhoning, begin augustus, zijn de bijen hun voedsel kwijt. Daarom moeten imkers een voorraad voorzien die de bijen de winter door moet helpen. Een bijenvolk heeft tien kilo suiker nodig om de winter door te komen. Die suiker wordt opgelost in water. In september begint Van den Akker zijn bijen veertien liter suikerwater te voederen. Natuurlijk krijgen de bijen niet al die suiker in een keer, maar in een viertal beurten. In de winter blijven de bijen in hun kast en hebben imkers niet zoveel werk. Helaas moeten imkers sinds de opkomst van de Varroamijt hun bijen af en toe met zuren bespuiten. Die parasiet leeft op het broed van de bijen en ervoor zorgt dat veel bijen het loodje leggen.

Opvolger gezocht
Hoelang hij nog blijft imkeren weet Van den Akker niet, maar een opvolger is welkom. Zijn kinderen hebben geen interesse, en met pijn in het hart beseft Van den Akker dat zijn bijenhal misschien afgebroken moet worden. Het is nog maar de vraag of hij zelf nog lang op domein Keyenbempt kan blijven.

Een deel van het groen in de buurt moet namelijk wijken voor de aanleg van een parkeerterrein. Daardoor wordt de bijenweide, waar de bijen hun nectar zoeken, een stukje kleiner. Intussen denkt Van den Akker erover na om een cursus te organiseren voor appartementsimkers. Regelmatig vertellen mensen hem dat ze ook graag zouden imkeren maar er geen plaats voor hebben in hun appartement. Als de gemeente hen een gemeenschappelijk stuk grond toewijst, is dat euvel verholpen.

Ze zijn nog met zeven, de Nederlandstalige imkers in Brussel. Toch is imkeren in de stad is perfect mogelijk. In Brussel zijn nog veel parkjes met groen waar bijen hun nectar kunnen halen. Op het platteland sterven bijen vaak doordat de gemanipuleerde zaden voor de landbouw gif bevatten dat op de bloemen van de plant terechtkomt. Wie eens een kijkje wil nemen in de bijenhal van Aloys Van den Akker is zeer welkom. Bel hem gewoon even op het nummer 02-343.14.38.