Bouwovertreding krijgt politieke weerklank

Het blijkt vaak te gebeuren in het Brussels Gewest: iemand koopt zonder het te weten een huis dat niet conform de bouwreglementen is. Brussels parlementslid Olivier de Clippele (MR) springt in de bres.

In 1996 koopt Gaston Stroobants een huis uit de jaren 1920 in Oudergem. Als hij het begin vorig jaar wil verkopen, deelt zijn notaris hem mee dat er heel wat bouwovertredingen aan het huis zijn: het dak heeft niet meer de oorspronkelijke vorm die op de bouwplannen staat, en is bedekt met leien in plaats van de oorspronkelijke dakpannen; achter het huis is een veranda gebouwd zonder vergunning, net zoals het terras. Probleem: niet de huidige eigenaar liet deze verbouwingen uitvoeren, maar een eerdere eigenaar, ettelijke jaren geleden.

Toch is de huidige eigenaar verantwoordelijk voor de mankementen aan het huis en mag hij het niet verkopen zonder een nieuwe goedkeuring van de gemeente en het Brussels Gewest. Er moet een en ander aangepast worden om in orde te zijn met de wetgeving, voor een totale som van tienduizend euro. Pas na een jaar omzwervingen wordt uiteindelijk in januari 2010 de broodnodige vergunning afgeleverd om die werkzaamheden uit te voeren.

Uiteindelijk geraakt het huis verkocht, zij het met veel vertraging. Waarom de overtredingen niet opgemerkt werden in 1996, zegt u? "Vroeger was men veel lakser."

Volgens Brussels parlementslid en notaris Olivier de Clippele, die door Stroobants benaderd werd, is dit schering en inslag in het Brussels Gewest. "Bij een enquête, uitgevoerd onder notarissen in 2008, blijkt dat er voor een vijfde van alle verkopen in het gewest soortgelijke problemen opduiken. In de oudere wijken binnen de eerste kroon heb ik zelfs al overtredingen vastgesteld bij meer dan de helft van alle verkopen." Ter informatie: ramen in pvc kunnen ook een bouwovertreding zijn.

De Clippele pleit er dan ook voor om een verjaringsclausule in de wet op te nemen. "In Frankrijk verjaren zulke overtredingen na dertig jaar, hier niet. Bovendien blijken bij heel wat gemeentebesturen oorspronkelijke plannen van huizen verdwenen te zijn, waardoor elke eigenaar zelf moet kunnen aantonen dat zijn gebouw in orde is met de reglementen. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat een voorganger van mijnheer Stroobants een vergunning had om het dak aan te passen, maar dat die in de loop der jaren verloren is gegaan in de administratie van de gemeente. En voor andere werkzaamheden schrijft de wet dan weer voor dat er geen vergunning nodig is voor bepaalde werkzaamheden als de architectuur van het gebouw gerespecteerd wordt. Mooi, maar zoiets heeft geen wettelijke basis."

De wetgeving is volgens De Clippele een kluwen, en hij wil daar in het parlement verandering in brengen. Al geeft de liberaal te kennen dat er stevige tegenstand bestaat. "Er zijn heel wat mensen die zeggen dat de wet nu eenmaal de wet is, en dat een koper maar moet opletten of alles conform de reglementen is." Het wordt met andere woorden nog een boeiend debat.