Brusselse crisisjeugdhulp trekt aan alarmbel: ‘Groot personeelstekort’

Noodopvang vinden voor jongeren wordt in Brussel steeds moeilijker. Vooral het groeiende personeelstekort doet hulporganisaties alarm slaan. “We zijn bezorgd om de toekomst.”

De uitdagingen in de Brusselse crisisjeugdhulp zijn groot, meldt de sector in de krant De Standaard. Veerle Maes van CAW Brussel schreef mee aan een nota die de vele pijnpunten blootlegt. Het laatste jaar merkte het CAW immers dat het huidige crisisaanbod niet meer volstaat.

“Ten eerste is er sprake van een grotere toestroom van aanmeldingen van kinderen, jongeren en gezinnen in crisissituaties,” vertelt Maes aan BRUZZ. “Bovendien situeren de problemen zich vaker op meerdere levensdomeinen dan vroeger het geval was. Gezinnen zijn door de coronacrisis armer geworden.”

Bovenop de groeiende vraag naar steun, speelt een nijpend personeelstekort een grote rol in het opvangprobleem. “Het personeel is uitgeput,” aldus Maes. “Bovendien is het erg moeilijk om nieuwe mensen aan te trekken en ze te behouden. Vooral in Brussel valt dat op: de hoofdstad lijkt geen aantrekkelijke plek te zijn om te werken.”

Een gevolg van beide factoren is dat de doorstroom van de crisisopvang naar de reguliere opvang niet langer plaatsvindt. “Dat zorgt voor een sneeuwbaleffect,” zegt Maes. “Omdat jongeren het crisisnetwerk niet meer verlaten, slibt het dicht waardoor de eerstelijnsopvang vast komt te zitten.” Een gevolg is dat preventie moeilijk wordt en situaties escaleren. Crisisdossiers worden op deze manier ook veel complexer.

Schade

Bij vzw Tonuso kunnen jongeren tussen zes en achttien jaar terecht op vier Brusselse locaties. Ook daar wordt het probleem steeds nijpender. Zo is de werking van één van de vestigingen in Anderlecht aangepast moeten worden omdat het door een personeelstekort niet langer mogelijk was om er 24/7 te verblijven.

“Wij moeten inderdaad vaker zeggen dat we geen plaats hebben en dat we vooral moeten focussen op de kinderen die al aanwezig zijn,” vertelt directeur Kris De Koninck. “We worstelen met een hevig personeelstekort. Tijdens de coronapandemie werden we geconfronteerd met personeelsleden die besmet waren of in quarantaine moesten.”

“Vandaag merken we ook een chronisch personeelstekort. De doorstroom van personeel die we normaal gezien in een volledig jaar zien, zagen we nu al in enkele maanden,” vertelt De Koninck. “Het is een beroep dat veel flexibiliteit vraagt. Door het personeelstekort kwamen de teams bovendien nog meer onder druk te staan. Zeker in Brussel is dat een probleem: het is al erg moeilijk om mensen te overhalen om voor een job in de zorgsector te kiezen, maar in de hoofdstad is dat nog minder evident.”

Oplossingen voor het probleem zijn niet eenvoudig. Veerle Maes van CAW Brussel uit zich dan ook ongerust over de situatie. “De coronaperiode heeft heel wat gezinnen schade berokkend. We houden ons hart vast voor wat dat gaat geven binnen een aantal jaren. We zien immers nog niet alle gevolgen en zijn dus bezorgd om de toekomst.”