Brusselse migratie zorgt voor internationalisering Rand

De gemeentes van de Rand hebben een karakter dat veel minder Vlaams is dan andere gemeenten in Vlaanderen. De BRIO-onderzoeksgroep van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) heeft aangetoond dat de aanwezigheid van Brussel zorgt voor meer migratie en verhuisbewegingen, waardoor de Vlaamse Rand internationaler en duurder wordt.

De stadsvlucht uit Brussel blijft duren. Het aantal verhuisbewegingen vanuit Brussel naar de regio Halle-Vilvoorde neemt jaar na jaar toe. In 2010 werden er 14.517 geregistreerd, negen jaar later is dat aantal opgelopen tot 17.377. Dat zijn er zo'n 9.000 meer dan Vlamingen die in de hoofdstad komen wonen. Vooral de Vlaamse Rand is erg in trek bij Brusselaars, en dat heeft ook een impact op die regio's.

Duurder, maar jonger

In vergelijking met een gemiddelde Vlaamse gemeente wonen er in de Rand veel meer mensen van niet-Belgische afkomst. De anderstaligheid en het aandeel leerlingen uit het Nederlandstalig basis- en secundair onderwijs dat thuis geen Nederlands spreekt, ligt er bijgevolg hoger dan het Vlaamse gemiddelde. Kenmerkend is nog dat de Vlaamse Rand duurder is, maar dat er ook een jonger publiek woont.

De gemeentes in de Rand hebben onderling nog specifieke kenmerken, stellen de onderzoekers vast. In de faciliteitengemeentes Drogenbos, Linkebeek en Sint-Genesius-Rode zijn de meeste migratiebewegingen te vinden. Samen met Kraainem en Wezembeek-Oppem tellen ze de hoogste percentages leerlingen met een andere thuistaal in het Nederlandstalig basis- en secundair onderwijs.

Gericht beleid

In de Noordrand is de meeste immigratie te vinden in Wemmel en Zaventem, voornamelijk vanuit Brussel. De meeste Belgen vind je in gemeentes Asse, Meise, Merchtem en Grimbergen, en daar is de bevolking gemiddeld wat ouder tegenover de andere randgemeentes. In de cluster Hoeilaart, Overijse en Tervuren is er minder interactie met Brussel en verandert de bevolking het traagst.

"Met dit onderzoek hebben we de diversiteit van de randgemeentes onderstreept. Die onderlinge verschillen geven aan dat een gedifferentieerd beleid te verkiezen is boven een uniforme aanpak, Het kan nuttig zijn om een beleid te ontwikkelen dat gericht is op de meer acute problemen waarmee deze gemeenschappen worden geconfronteerd", verklaart VUB-onderzoeker Nohemi Echeverria.