Buurtbewoners Charleroisesteenweg zijn sirenes gevangenentransport beu

Om gedetineerden van Sint-Gillis naar hun proces in het Justitiepaleis te brengen rijdt het gevangenentransport dagelijks heen en weer over de Charleroisesteenweg. Dat dit steeds met loeiende sirenes gebeurt, leidt tot grote ergernis bij de buurtbewoners.

Petra Boekstal woont al zo'n vijftien jaar in de Bronstraat in Sint-Gillis. Die straat grenst aan de Charleroisesteenweg, die de gevangenis van Sint-Gillis met het Justitiepaleis op het Poelaertplein verbindt. Het gevangenentransport rijdt er van 's ochtends vroeg tot de sluiting van het gerechtsgebouw heen en weer.

Haar wekker hoeft Boekstal alleszins niet te zetten als ze om zeven uur wil opstaan, want dan loeien de eerste sirenes van het gevangenentransport al door de slaapkamer. Boekstal en verschillende van haar buren vragen zich af wat het belang is van sirenes bij het vervoeren van gedetineerden naar hun proces. "Een gevangene krijgt hier meer poeha en sirenes dan de koning."

Artikel 37.3 van het verkeersreglement beschrijft nochtans uitdrukkelijk dat een speciaal geluidstoestel slechts gebruikt mag worden wanneer het prioritaire voertuig een dringende opdracht uitvoert. Probleem is dat nergens gedefinieerd staat wat een 'dringende opdracht' is. Wie bepaalt wat urgent is en wat niet, evenmin. Maar aangezien een proces meestal al een hele tijd vastligt, lijkt het nogal onlogisch om van een spoedopdracht te spreken.

Volgens de federale overheidsdienst Justitie bepalen operationele richtlijnen van de politiezone Zuid of er al dan niet sirenes of zwaailichten worden ingeschakeld tijdens het vervoer van gevangenen. "Een van die richtlijnen schrijft voor dat prioritaire voertuigen niet mogen stilstaan. Maar het is uiteindelijk de chauffeur van het veiligheidskorps die bepaalt of hiervoor een speciaal geluidstoestel moet worden gebruikt," vertelt Marie Verbeke, woordvoerster van de politiezone Zuid.