Cohabs: Op zoek naar een nieuwe familie

Steeds meer is delen het nieuwe hebben. Die filosofie ligt ook aan de basis van Cohabs, een nieuw soort huurgemeenschap die het levenslicht zag in Brussel. Voor zijn nieuwste pand aan de Kruidtuin werkte het team voor de inrichting samen met de bekende ontwerper Lionel Jadot.

Cohabs is eerder toevallig ontstaan,” begint Malik Dauber. “Samen met mijn broer had ik net twee informaticabedrijven verkocht. Het geld daarvan wilden we graag investeren in de immowereld. Ook twee andere vrienden sprongen op de kar, en samen kochten we twee jaar geleden omwille van het interessantere rendement een eerste gemeenschapshuis.”

Terwijl het in eerste instantie de bedoeling was om louter geld te investeren, groeide het project snel op een organische manier uit tot het concept van het latere Cohabs. “In eerste instantie polsten we bij de huurders welke veranderingen we konden doorvoeren, zodat hun leven in het huis zou verbeteren. Zo beslisten we in samenspraak om onder meer de keuken onder handen te nemen. Zelfs met de kleine huuropslag die ze hierdoor moesten betalen, waren de meningen unaniem positief. Zo kwamen we op het idee om een onderneming rond luxueuzere gemeenschapshuizen op te richten,” vertelt Dauber.

Het voorbije anderhalf jaar richtte het team van Cohabs vijf woningen in Schaarbeek, Elsene, Brussel, Woluwe en nu ook Sint-Joost in. Momenteel werken ze aan de vijf volgende panden die de komende maanden een voor een de deuren openen. “Soms kopen we de woning, soms beheren we ze voor een eigenaar. Daardoor hoeft die er geen energie meer in te steken, terwijl het ons toelaat om sneller te groeien. Momenteel telt onze gemeenschap zo’n 115 bedden, tegen eind dit jaar moeten dat er 150 zijn. De gemiddelde prijs ligt rond 650 euro. In het begin trokken we vooral werkende expats aan, nu ook meer Belgen,” vertelt Dauber.

Voor de inrichting van het nieuwste pand met zestien kamers, negen badkamers, een tv-hoek en sportzaal kwam het team van Cohabs via een gemeenschappelijke vriend terecht bij interieurontwerper Lionel Jadot. Die werkt in binnen- en buitenland aan interieurs, en geniet in Brussel vooral bekendheid dankzij de inrichting van ijsjessalon Gaston op Sint-Katelijne en hotel, bar en restaurant The Jam in Sint-Gillis. “Van bij de start was het idee dat Lionel de vijfde partner zou worden in Cohabs, maar het project in Botanique fungeerde als een testcase. Want het was ook voor hem een grote uitdaging,” vertelt Dauber. “De werf verliep zeer goed, en hij was blij met de retour. We zijn blij dat hij vandaag onze vijfde partner is,” vertelt Dauber.

lees verder onder de foto

Interieur met een ziel
“Het concept van Cohabs interesseerde me, omdat ik mijn eigen filosofie er perfect in kan doortrekken,” zegt Jadot. “Eerder dan goedkope nieuwe meubels te kopen, hou ik ervan om met recuperatiemateriaal spullen een tweede leven te geven. Zo kochten we de stoelen tweedehands via Rotor, en gebruikten we voor het keukenwerkblad verschillende stukken marmer dat afkomstig is van schouwen uit onder meer dit Brusselse herenhuis. De lampjes boven de tafel zijn dan weer een combinatie van een bord van het Leger des Heils, dat ooit gemaakt werd door de Emaillerie Belge, en houten bollen van kinderspeeltjes. Boven de schouw hing er een schilderij, en toen we dat weghaalden, vonden we wat er onder zat zo mooi dat we er niets meer aan gedaan hebben. Zo ga ik telkens op zoek naar de ziel en de geschiedenis van een plek. Het interieur zit vol speelse knipogen en stukjes Brussel die met beperkte middelen een glimlach willen ontlokken aan de bewoners en hun bezoekers. Het is vooral niet de bedoeling om puur rationeel zoveel mogelijk winst te halen uit het aantal beschikbare vierkante meters,” vertelt Jadot.

Ook op andere vlakken wil Cohabs zich onderscheiden van het algemeen heersende systeem. Zo krijgen alle bewoners een glazen flesje, waarmee ze water van de centrale kraan kunnen tappen. Of wordt de verwarming centraal door een app gestuurd. “We stimuleren de bewoners om anders te leven, en zich meer bewust te zijn van hun consumptiepatronen. We willen onze ecologische voetafdruk zo minimaal mogelijk houden, en op termijn zelfs evolueren naar zerowastehuizen. Daarom integreerden we in de gemeenschappelijke eetkamer op de benedenverdieping bijvoorbeeld sensoren die het licht regelen,” vertelt Dauber.

Intergenerationeel
Een andere constante in de filosofie van Cohabs is om het leven van de bewoners te vergemakkelijken. Een mooi voorbeeld daarvan is de speciaal ontwikkelde app waar ze snel praktische informatie over het huis kunnen vinden, maar ook een probleem kunnen melden, een fiets kunnen bestellen of hun was kunnen laten ophalen. “Daarnaast is het via de app gemakkelijk om je vooropzeg te geven, of je contract te tekenen. Dat contract hoeft bovendien geen jaar te duren, ook kortere termijnen vormen geen enkel probleem. Als we in de toekomst huizen in andere steden zoals Antwerpen, Gent of zelfs Lissabon hebben, kunnen mensen zo heel eenvoudig switchen. Want de jongere generatie wil bijvoorbeeld drie maanden in Brussel werken, daarna in Parijs en vervolgens in Lissabon. Met ons concept willen we die flexibiliteit faciliteren,” vertelt Dauber.

“Daarnaast is het menselijke aspect van primordiaal belang,” oordeelt Jadot. “Dankzij Cohabs komen nieuwkomers meteen in een gemeenschap terecht, die ze via de app makkelijk kunnen bereiken. Bovendien stimuleren we hen om op initiatief van de huismanager een keer per week samen te eten, en ’s avonds in de gemeenschappelijke ruimtes met elkaar te praten. Als tegengewicht voor de digitale wereld wil Cohabs meebouwen aan een nieuw soort familie, in een tijd waarin we het menselijke, familiale aspect soms te veel uit het oog verliezen. Hoewel we ons nu in eerste instantie op jonge werkenden richten, zie ik de toekomst van Cohabs ook intergenerationeel. Want ik ben ervan overtuigd dat het voor iedereen voordelen biedt als jong en oud, of singles en families, samenleven. Dat zie ik trouwens ook in de wereld van de ambachten: de oude generatie mag niet meer werken en wordt depressief, terwijl ze een schat aan kennis over te brengen heeft aan de jongeren. Pas in confrontatie met de ander kunnen we onze eigen menselijkheid ervaren. Daarom wil Cohabs als bruggenbouwer functioneren,” besluit Jadot.