De Hoorn verschijnt voor het eerst in nieuwe lay-out

De bladen van de gemeen­schapscentra zijn een bodem waar lokale berichtjes nog kunnen gedijen. Het Candelaershuys wil voortaan voluit focussen op dit soort petite histoire, in zijn gerestylede maandblad De Hoorn.

De nieuwe De Hoorn kwam er na een zelfonderzoek én een externe doorlichting door Memori. Want ondanks de nieuwe technologieën bewijst een papieren Hoorn nog altijd zijn nut, niet alleen als programmaboekje van het Candelaershuys, maar ook als toegankelijk leesblad over of door Ukkelaars, de zogenaamde sprUkkels.

Het onderzoek zette het Candelaershuys ook aan om zijn geadresseerden actief te doen kiezen voor een (voor Ukkelaars gratis) abonnement. Zo kon u eind 2008 bij de laatste Hoorn-oude stijl de ludieke dreiging lezen: "Ja, dit kan uw laatste De Hoorn zijn..." Al 550 fans hebben ondertussen gereageerd. "Anders verstuurden we duizenden exemplaren, maar vele belandden waarschijnlijk recht in de papiermand," zegt Roos Pauwels van het Candelaershuys. "Het aantal abonnees zal nog wel groeien, als de mensen zich plots realiseren dat ze het tijdschrift missen. Omdat De Hoorn een belangrijke hap uit ons budget nam, moest er iets gedaan worden. Het is ook niet meer van deze tijd om papier weg te gooien."

Het vrijgekomen geld kan nu gaan naar een frisser ogend blad, in vierkleurendruk, op een groter formaat. Achter de zachte, afgeronde vormen en de sterretjes in het nieuwe januarinummer lijkt een retrofan te schuilen. Ontwerpster Roos Pauwels: "Misschien in dit nummer wel, ja, maar lay-out en kleurenpalet liggen niet helemaal vast. We gaan wel zorgen voor een bepaalde herkenbaarheid, zeker in de terugkerende rubrieken, maar we gaan ook spelen met het materiaal dat ons aangeboden wordt."

De stijlbreuk lijkt zich ook door te zetten in de aanpak van het GC, want volgens De Hoorn van januari zal het Candelaershuys voortaan ook op verplaatsing spelen in heel Ukkel.