De spraakmaker: Fadila Laanan

“Een castratie-beslissing.” Staatssecretaris voor Openbare Netheid Fadila Laanan (PS) veroordeelt het besluit van het schepencollege van Sint-Gillis om een muurschildering van een slappe penis te laten overschilderen in felle, Freudiaanse bewoordingen. En dat is opvallend: het schepencollege telt op een Franstalige liberaal en de Vlaamse schepen Willem Stevens (SP.A) na alleen partijgenoten van Laanan, met als boegbeeld burgemeester Charles Picqué.

Schepen van Openbare Netheid en Cultuur, de bedachtzame Carlo Luyckx, motiveerde dat hij dergelijke kunstwerken liever binnenskamers zag.

Even terug in de tijd. Vorige week verschenen er twee erotisch getinte schilderingen in het straatbeeld. Eentje aan de Bareel in Sint-Gillis en een aan de Visverkopersstraat in Brussel-Stad. De schepencolleges van beide gemeenten beraadden zich vorige week donderdag op hetzelfde tijdstip over de zedenschendende kunstwerken: de slappe penis in Sint-Gillis, de penetratie in de stad Brussel. In de stad Brussel waren de meningen verdeeld: schepen van Openbare Netheid en Cultuur Karine Lalieux (PS) verdedigde de artistieke vrijheid, schepen van Handel Marion Lemesre (MR) zag het kunstwerk liever verdwijnen. Het schepencollege oordeelde wijselijk-liberaal om de beslissing over te laten aan de eigenaar van het gebouw. De oppositie liet niet van zich horen.

Niet zo in Sint-Gillis, waar de christendemocratische CDH de kat de bel aanbond. CDH vindt de slappe penis misplaatst. Des te meer omdat er een katholieke meisjesschool in de buurt is. Heeft het schepencollege van Sint-Gillis geen zin in een cultuurstrijd met als inzet een slappe penis? Fadila Laanan laat zien dat ze zich niet uit het lood laat slaan door moraalridders allerhande, religieus getinte of kleinburgerlijke. Laanan kan alvast steunen op de Facebookgroep Touche pas à mon zizi en een pro-penispetitie.

Laanan deed de castratie-uitspraak na een vraag van een journalist, maar ze liet zich al eerder opmerken met ongewone uitspraken. Vorige herfst was er het ‘visincident’. Laanan had als staatssecretaris voor Openbare Netheid verklaard dat de Brusselaar zijn consumptiepatroon zou aanpassen aan de nieuwe ophaalrondes voor restafval: “Het is duidelijk dat je geen vis klaarmaakt wanneer je weet dat de vuilniszak pas drie dagen later buiten mag.” Die uitspraak werd door politieke opponenten al dan niet bewust verkeerd begrepen. Een goed bedoeld advies werd uitgelegd als ongeoorloofde politieke inmenging in andermans keuken. Maar toen was er nog geen sprake van castratie.