Definitieve audit: Grootschalig wanbeheer bij Logement Molenbeekois

Aankoopprocedures die niet gevolgd worden, een willekeurig loonbeleid en een stockbeheer dat aanzet tot diefstal. Het zijn maar enkele voorbeelden van het wanbeheer binnen de Logement Molenbeekois. Dat blijkt uit de definitieve audit van de sociale huisvestingsmaatschappij, die BRUZZ kon inkijken.

Eerder deze week lekten enkele elementen uit van de voorlopige audit van sociale huisvestingsmaatschappij Logement Molenbeekois. BRUZZ kon nu de hand leggen op de definitieve audit. Die schetst geen fraai beeld van het beheer van een maatschappij van openbaar nut die ruim 3.000 sociale woningen beheert.

Vijf keer ‘extreem risico’

De audit toont bijvoorbeeld hoe de maatschappij op vijf verschillende gebieden een ‘extreem risico’ loopt: voor de aankoopprocedures, de openbare aanbestedingen, het stockbeheer, het beheer van de huurlasten en het personeelsbeleid.

Voor drie andere gebieden is het risico nog steeds hoog: het beheer van de huurachterstanden, de omgang met huurwaarborgen en het beheer van de onderhoudswerken.

De audit geeft voorbeelden die vaak sprekend zijn. Over het ‘incoherente salarisbeleid’ bijvoorbeeld: een werkneemster die enkel de middelbare school afmaakte, krijgt een universitair loon (Barema A), terwijl een collega met universitair diploma dan weer een arbeidersloon (barema D) krijgt.

Ernst & Young, dat de audit uitvoerde, geeft ook kritiek op een recente loonsverhoging voor de dienst directiesecretariaat. Die kwam er hoewel de algemeen directeur net een marktstudie had laten uitvoeren waaruit bleek dat de lonen van die afdeling al marktconform waren. Dezelfde studie toonde dat de arbeiders dan weer 13 procent onder het gemiddelde verdienen. Voor hen was er slechts een verhoging van 1 procent.

“De incoherentie in het loonbeleid zorgen voor een klimaat van ontevredenheid tegenover de algemene directie en voor interne spanningen bij het personeel,” noteren de auditeurs.

Voor verschillende andere aspecten blijkt vooral onbekwaamheid en nalatendheid uit de audit. Zo is er wel een aankoopprocedure, maar wordt die door de werknemers niet gerespecteerd. Een procedure voor het goedkeuren van betalingen is er dan weer helemaal niet.

De auditeurs zijn ook scherp voor de manier waarop wordt omgegaan met openbare aanbestedingen. “Er is geen geschreven procedure voor openbare aanbestedingen binnen de Logement Molenbeekois,” lezen we. Ander punt van kritiek: de “zeer zwakke kennis van het functioneren van openbare aanbestedingen bij de personen die ermee belast zijn (technische directeur, verantwoordelijke van de regie en technisch secretariaat)."

Oud ijzer in eigen zak

Bij die openbare aanbestedingen ontbreken vaak ook documenten. Een bedrijf dat al jarenlang gemiddeld 320.000 euro per jaar aanrekent, maakt bijvoorbeeld nooit voorwerp uit van een openbare aanbesteding.

Er is ook sprake van een mogelijk belangenconflict tussen een toeleverancier en een verantwoordelijke van de Logement Molenbeekois.

Het gebrekkige beheer van de stock zet de deur dan weer open voor diefstal, merkte Ernst & Young. Zo verdeelden de arbeiders een tijdje de opbrengsten van de verkoop van oud ijzer, dat ze uit de appartementen van de huurders hadden gehaald. De directie trad in dat geval wel op.

Opmerkelijk element ook: de maatschappij liet een extern bedrijf analyseren hoe hoog de werklast ligt bij de arbeiders van de maatschappij, die kampt met tal van woningen in barslechte staat (zie onze reportage). “De voorlopige resultaten tonen een lage bezettingsgraad van de arbeiders, van 13 procent in het minst gunstige scenario."

Ook op het vlak van achterstallige huur (ruim 2 miljoen euro) en huurwaarborgen is er ten slotte een probleem. Wat dat laatste aspect betreft, bleken ruim 500.000 euro op een zichtrekening te staan. De huisvestingsmaatschappij liep zo interesten mis.

Het totale plaatje geeft laat vooral een indruk van ernstig mismanagement na. Over persoonlijke verrijking van de top van het bedrijf heeft de audit het niet. De vergelijking met Samusocial, die her en der wordt gemaakt, lijkt vooralsnog dus voorbarig.

Minister van Huisvesting Céline Fremault (CDH) liet al weten dat ze het beheer van de maatschappij wil laten overnemen door de Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij. Die zette ondertussen eerste stappen in die richting.