Duizenden Brusselaars minder in Vlaamse zorgverzekering

Het aantal Brusselaars dat bij de Vlaamse zorgverzekering is aangesloten, neemt fors af. Dat blijkt uit cijfers van het Agentschap Zorg en Gezondheid, die Brussel Deze Week inkeek.

W aar eind 2007 nog 54.278 Brusselaars waren aangesloten bij de Vlaamse zorgverzekering, daalt dat cijfer eind 2011 tot 48.843, een afname van 10 procent. Dat leren statistieken van het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid.

De Vlaamse zorgverzekering draagt sinds 2001 bij aan de niet-medische kosten van zwaar zorgbehoevenden. De aanvrager komt zo in aanmerking voor een maandelijkse uitkering van 130 euro voor mantel- en thuiszorg, of residentiële zorg. Voorwaarde is dat hij aangesloten is bij een van de zeven erkende zorgkassen en jaarlijks 25 euro bijdraagt.

In Vlaanderen is de bijdrage verplicht, in Brussel vrijwillig. Een Brusselaar die op latere datum instapt, wacht een dubbele sanctie. Pas als hij tien jaar ononderbroken aangesloten is, kan hij een aanvraag tot tegemoetkoming indienen. Maar ook: wanneer hij op de vergoeding aanspraak maakt, wordt zijn recht met vier maanden opgeschort voor elk jaar dat hij niet aangesloten was.

Die drempels maken het voor de Vlaamse Brusselaar die de boot heeft gemist weinig aantrekkelijk om alsnog aan te sluiten. Maar daarmee is de daling van het aantal Brusselse zorgverzekerden nog niet verklaard. Waarom zijn op vijf jaar tijd 5.435 Brusselaars uit de Vlaamse zorgverzekering verdwenen? Joris Moonens, woordvoerder van het Agentschap Zorg en Gezondheid, ziet deels een verklaring in een aanpassing van de procedure: "Brusselaars die driemaal hun bijdrage niet hebben betaald, worden sinds enige tijd automatisch geschrapt." Tussen 2007 en 2008 daalde het aantal Brusselse aangeslotenen met bijna vierduizend. Er was in 2009 een kleine remonte, maar sindsdien daalt het cijfer gestaag met zo'n duizend per jaar.

Een deel zijn overlijdens, maar daar staat tegenover dat de zorgkassen elk jaar een brief sturen naar wie 26 jaar wordt met de vraag om aan te sluiten. Dat zou voor nieuw bloed moeten zorgen. Volgens de zorgkassen zetten die jongeren die stap niet altijd omdat ze niet zeker zijn dat ze ooit van de zorgverzekering gebruik zullen kunnen maken. De cijfers kunnen tot slot ook gelezen worden als een daling van het aantal Vlamingen in Brussel.

De cijfers zijn belangwekkend om nog een andere reden. De Vlaamse Gemeenschap wil van de zorgverzekering de basis maken van een eigen sociale zekerheid. Daartoe is vorig jaar het kaderdecreet Vlaamse sociale bescherming goedgekeurd. Daarin zitten naast de zorgverzekering, ook de kindpremie en de maximumfactuur in de thuiszorg. De uitbreiding is momenteel in de koelkast gestopt omdat er geen budgettaire ruimte is, maar het lijdt geen twijfel dat er bij een verdere uitbouw van een Vlaamse sociale zekerheid op dit pad zal worden doorgegaan. Hoe de Vlaamse Brusselaars die niet bij de zorgverzekering zijn aangesloten alsnog aansluiting kunnen vinden, is een raadsel.