Edito: Brussel moet de zieke arbeidsmarkt nu aanpakken

Actiris draait die bladzijde om. Met dank aan een directeur die zich weinig van taboes aantrekt en rationeel te werk wil gaan. En beseft dat je pas door de zaken echt te benoemen, oorzaken en oplossingen kan zoeken.De resultaten zijn misschien wat we hadden verwacht, maar echt bemoedigend zijn ze niet. Maghrebijnen, Turken en Congolezen zijn zwaar oververtegenwoordigd in de werkloosheid.

Ziek

55 procent van de Sub-Saharaanse Afrikaanse jongeren in Brussel heeft geen werk. Bij de jongeren uit de Maghreb of Turkije schommelt de werkloosheid rond de 40 procent. De totale werkloosheid ligt in die gemeenschappen boven de dertig procent. Of nog: een derde van alle Brusselse werklozen heeft een Maghrebijnse achtergrond, terwijl ze maar een vijfde van de beroepsbevolking uitmaken.
We mogen ervan uitgaan dat de regeringsonderhandelaars dit rapport grondig hebben uitgeplozen. Want de zieke arbeidsmarkt vormt ongetwijfeld de grootste uitdaging voor Brussel voor de komende jaren. Alle andere beleidsdomeinen verbleken erbij. Je kan onmogelijk een stad opbouwen als zoveel mensen aan de zijkant blijven staan. Met een laag inkomen, en een laag zelfbeeld.

De recepten voor verandering zijn natuurlijk bekend, maar moeten zowel vanuit economisch als sociaal perspectief bekeken worden. De Brusselse arbeidsmarkt moet uit haar cocon en moet zich ook uitgebreid richten tot het ommeland. Er zijn sinds enkele jaren al verbeteringen zichtbaar in de arbeidsmobiliteit tussen Brussel en Vlaanderen, maar het blijft nog te mager. Wie een job weigert in Vlaanderen moet daar op de een of andere manier op worden aangesproken.

Drempels weg

Intussen kan Brussel de drempels wegwerken. De Brusselse werkvloeren moeten diverser, zodat ze meer een weerspiegeling vormen van de stad. De grootste discriminatie is nog altijd de diploma-erkenning die mank loopt. Hoeveel Poolse laborantes of boekhouders werken er niet als poetshulp? Hoeveel Afrikaanse verpleegsters zitten er niet zonder baan, terwijl er werk genoeg is?
Wat telt is niet het diploma, maar de competenties. Met een test en een extra vorming moet al heel veel mogelijk zijn.

Verder mag er ook veel verwacht worden van de hervorming van het Franstalig onderwijs. Nog te veel leerlingen halen nooit een diploma. Zo produceert het onderwijs een continue werkloosheidsstroom.

Actiris heeft de studie zelf aangegrepen om oplossingen voor te stellen en er zo een hoopvol document van gemaakt. Het weet nu heel goed wat er moet gebeuren. Het heeft een elan genomen. Laat Actiris daar nu, samen met de nieuwe Brusselse minister van Werk, de VDAB en Bruxelles Formation, verder op doorgaan.