Edito: Straatpolitiek

Crowdfunding heet het nieuwe toverwoord. Geen centen voor een fijn project? Lanceer het in de media en met een goede communicatie komt er vanzelf een dynamiek op gang, en stromen de centen binnen. Wie geen kaas heeft gegeten van mediacampagnes en fundraising kan bij tal van internetplatformen terecht. Die doen het werk, voor een procentje of tien.

Crowdfunding bestaat er in vele vormen. In de meeste gevallen leiden ze ook echt tot resultaat. Dat blijkt uit het weinige onderzoek dat erover bestaat. Het bekendste Belgische voorbeeld is misschien nog dat van Abdeslam Gharrafi, wiens uitgebrande auto na een vakbondsbetoging in geen tijd werd terugbetaald. Met dank aan een mediatieke geldinzameling.

Maar mogen er ook vraagtekens geplaatst worden bij deze nieuweling in onze economie? Zo kwam het crowdfunding-project Newsmonkey afgelopen week in nauwe schoentjes omdat er niet helemaal keurig gecommuniceerd werd over het succes van de nieuwswebsite, en het bijhorende nadeel voor de crowd.

Erger is het als een crowdfunding met veel media-aandacht gestart wordt, maar van het project komt niets terecht. Waar is dan de beloofde return voor de crowd? Die blijft dan eigenlijk bedrogen achter.
Er is nog een derde kanttekening. De staatskassen zijn leeg. Het geld is op. De overheid zoekt nieuwe manieren om projecten van start te laten gaan. Dan komt crowdfunding al snel in beeld. Dit voorbeeld is niet uit de lucht gegrepen. De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) bedacht op een bepaald moment even dat de socio-culturele verenigingen voortaan hun financiering in functie van een crowdfunding-project zouden moeten kunnen krijgen.

Van dat idee is gelukkig afgestapt. Het zou het failliet betekenen van een overheid, als die zich niet meer in staat zou achten om zelf projecten al dan niet gunstig te beoordelen, maar dat over te laten aan de straat. En die er nog eens voor te laten betalen ook. De Vaartkapoen wil geld? Laat ze het maar ophalen via crowdfunding.

Is crowdfunding dan helemaal af te schrijven? Zeker niet. Het kan zeer zeker wervend werken. In een stad die nood heeft aan meer cohesie is zoiets mooi meegenomen. En in een interview verder in deze krant merkt Frederik Lamote terecht op dat het bij crowdfunding maar om kleine bedragen gaat, los van een subsidiepolitiek.
Maar crowdfunding mag niet in de plaats komen van een overheid die centen noch ideeën heeft. We betalen genoeg belastingen. Mogen die dan renderen?