‘Elke nacht slapen 160 vluchtelingen op straat’

Door de media-aandacht voor dreigingsniveau 4 lijkt het vluchtelingendossier op het tweede plan te zijn geschoven. De overheid heeft duidelijk andere prioriteiten en nieuwe maatregelen blijven uit. Nochtans slapen er volgens Dokters van de Wereld elke nacht ongeveer 160 mensen op straat: allerminst hoopgevend nu de eerste vrieskou zich door het land boort. "De situatie is onhoudbaar", klinkt het.

Maandag had het kabinet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Francken (N-VA) aangekondigd nieuwe plaatsen te voorzien in de preopvang in de WTC III, die nu 1.000 mensen herbergt. Van dat plan is evenwel nog niks in huis gekomen. Ook het aantal dagelijkse registraties, 140, wordt niet opgetrokken. Bij de DVZ reageert niemand op onze telefoontjes.

“De situatie aan de Dienst Vreemdelingenzaken was dinsdagochtend onaanvaardbaar, en is dat eigenlijk al een tijdje”, zegt Els Keytsman van Vluchtelingenwerk Vlaanderen aan onze redactie. “Tegenwoordig krijgen mensen zelfs geen oproepingsbrief meer, vanwege de terreurdreiging. Het ging begin deze week om meer dan 100 mensen, voornamelijk Afghanen. Die slapen nu dus in de Brusselse Noordwijk en zijn vatbaar voor uitbuiting.”

Sociale media
De laatste weken stonden een pak niet-gouvernementele hulporganisaties en vrijwilligers in voor de opvang van vluchtelingen. Maandag laatstleden had Artsen Zonder Grenzen laten weten de verwarmde tenten voor vluchtelingen aan Thurn & Taxis open te houden. Ook Vluchtelingenwerk Vlaanderen gaat door met hun spreidingsplan. “De overheid schiet tekort, dus wij doen wat we kunnen, maar dit is niet langer houdbaar”, aldus nog Keytsman.

Meer dan 2.000 mensen zijn de laatste weken geholpen door verschillende niet-gouvernementele hulporganisaties en vrijwilligers. De sociale media blijkt hiervoor een belangrijke bindende factor.

In de besloten Facebook-groep ‘Community support for Refugees in Belgium’ wordt aan de lopende band informatie uitgewisseld over de situatie aan de DVZ. Voornamelijk Engelstalige expats en Vlaamse Brusselaars bieden op die groep hulp aan en verwoorden hun ervaringen.