Enfant terrible: Hussain Rassim

“Ik vertelde aan een Amerikaanse collega dat ik Irak zou verlaten. Voor Finland of Brussel. Jack zei me voor Brussel te kiezen: Brussels is gonna hit you!”

Twee jaar geleden vluchtte Hussein Rassim voor de oorlog in Irak. Nu staat hij hier met een mooi akoestisch lied op het album Refugees for Refugees. “Bij mij draait het allemaal om vrede.”

Het ging goed in Irak. Hussein Rassim had in 2013 een band opgericht, Solo Baghdad, die al snel in de schijnwerpers kwam te staan, onder meer dankzij een concert bij TEDx voor zeshonderd mensen. Rassim begon snel op heel wat happenings op te treden, voor het Iraakse leger, voor aangelegenheden als Moederdag, Nieuwjaar of Valentijn. Het culturele leven begon terug goed op gang te komen in Bagdad, en Rassims band begon bekendheid te verwerven. Toch was het moeilijk.

Muzikanten werden vaak lastiggevallen, aangehouden door het leger of de politie voor een fooi, of zelfs lukraak in elkaar geslagen met hun instrument. Doe daarbovenop dat Rassim vertaler was voor het Amerikaanse leger en voor de veiligheidsdiensten, en het droomplaatje van een opkomende muzikant kan snel omslaan in een nachtmerrie.

“Ik ben in 2005 mijn beide ouders verloren en voelde me niet meer thuis in Irak. Ik begon het te ervaren als een vreemd land. Of misschien was ik de vreemdeling,” vertelt Rassim in uitstekend Engels, opgedaan tijdens al die jaren samenwerken met de Amerikanen. “De veiligheidssituatie werd heikel. Voor de Amerikanen werken wordt je niet door iedereen in dank afgenomen.” Rassim sloeg op 18 augustus 2013 op de vlucht. “Na vier dagen in Turkije heb ik een boot kunnen nemen naar de Griekse eilanden om vervolgens met een ander schip in Athene te belanden. Dan ben ik met de trein naar Macedonië gereisd, waar ik te voet de grens ben overgestoken.”

“Na een busrit kwam ik in Servië terecht, waar we voor het eerst onze vingerafdrukken moesten laten nemen. Na vier dagen mochten we verder. Het was vijf uur wandelen tot aan de Hongaarse grens. We waren al een hele dag aan het stappen toen een kleine auto ons naar Budapest wilde brengen. Na aandringen is hij doorgereden tot in Brussel. Dat was op 30 augustus.” Waarom Brussel? “Ik vertelde aan een Amerikaanse collega dat ik Irak zou verlaten. Waarheen? Finland of Brussel. Daarop zei Jack dat ik naar Brussel moest gaan: Brussels is gonna hit you! En hij had gelijk. Deze stad met zijn bruisend cultureel leven bevalt me echt.”

Rassim is een bezige bij. Naast dit project met en door vluchtelingen van Muziekpublique treedt hij vaak solo op en is hij betrokken bij diverse projecten: een Spaanse band, een duo met soefidans en een project met hedendaagse dans. In het Klein Kasteeltje zit hij zo weinig mogelijk. “Enkel om te slapen en te ontbijten. En als ik geld heb, ontbijt ik buitenshuis, in Le Phare du Canal.”

Refugees for Refugees was een mooie verrassing voor Rassim. “Muziekpublique heeft me niet alleen geholpen een netwerk uit te bouwen, maar ook een paar concerten bezorgd. De video heeft me geholpen om mijn muziek kenbaar te maken. Dit album, gemaakt door muzikanten van grote kwaliteit, is voor mij een symbool dat aantoont dat vluchtelingen goede mensen zijn. Dat er heel wat goede artiesten tussenzitten, maar ook dokters, landbouwers en werkmannen. Hopelijk zorgt onze muziek voor meer vrede, want het is niet enkel vertier. Muziek is de mooiste manier om een vreedzame boodschap te verkondigen.”

CD-voorstelling Refugees for Refugees, vrijdag 13 mei om 20 uur bij Muziekpublique, Naamsepoortgalerij, Bolwerksquare 3 te Elsene. Tickets kosten 9/13/15 euro. www.muziekpublique.be