Priscille Cazin (45) werd geboren in Parijs, maar woont nu in Brussel. Ze studeerde communicatie en journalistiek, met specialisatie radio. Sinds 2014 is ze één van de bezielers van het interactief crossmediaal natuurproject Woodwideweb.
© Saskia Vanderstichele
| Radiomaker Priscille Cazin, stichtend lid van Woodwideweb.
Enfant terrible: Priscille Cazin van Woodwideweb
© Saskia Vanderstichele
| Priscille Cazin van Woodwideweb.
Een van mijn vroegste jeugdherinneringen is dat we elke ochtend en avond twintig minuten lang door het bos reden naar en van school. Die ritten hebben veel indruk op me gemaakt, waarschijnlijk is mijn liefde voor bomen daar ontstaan. De eerste zes jaar van mijn leven heb ik op het platteland doorgebracht, tot mijn vader een werkaanbieding kreeg in Mexico-Stad en later in Milaan, waar we tot mijn achttiende hebben gewoond.
Door mijn studies kwam ik in Parijs terecht, mijn mij compleet onbekende geboortestad. Toen ik aan de Sorbonne studeerde, voelde ik me heel eenzaam. Ik spijbelde vaak, lag soms urenlang op mijn kamer naar het plafond te staren en tegelijk luisterde ik naar de schitterende radio-uitzendingen van Daniel Mermet, Là-bas, si j’y suis.
Daardoor kon ik reizen in mijn hoofd. Hij maakte reportages van Rusland tot in Brazilië, maar niet op een droge journalistieke manier. Dicht bij en te midden van de gewone mensen, die bijvoorbeeld in Moskou uren in de rij stonden om voedsel te kopen. Je had het gevoel zelf in die file te staan, zo krachtig was het.
Door zijn audiocreaties - want dat waren het - wist ik dat ik iets gelijkaardigs wilde doen. Ik studeerde communicatie en multimedia, specialisatie radio. Eerst in Louvain-la-Neuve, later in Brussel. België en vooral Brussel hebben me heel veel kansen geboden om me professioneel te ontplooien. Dus, merci la Belgique, merci Bruxelles!
Het project Woodwideweb is geboren vanuit een tekort en een frustratie. Ik was de veertig voorbij, werkte me te pletter en de enige manier om weer tot rust te komen, was door op de middag een boom op te zoeken.
"We schrijven het verhaal van het bos dat in Brussel groeit"
Daar ging ik meestal mijn soepje eten. Ongelooflijk wat een weldadig effect dat had op mij. Tegelijk had ik ook veel vragen bij mijn toenmalige job. Ik maakte in die periode webtelevisie voor jongeren over de Europese gemeenschap. Maar ik was mijn voeling kwijt geraakt met het Europees project, dat hoe langer hoe meer de mens tot een louter economisch wezen reduceert.
Op hetzelfde moment maakte ik een audioreportage over een gemeenschappelijke moestuin in de Marollen, en daar zag ik hoe bevrijdend de natuur kon inwerken op de participanten, jong én oud. Hoe mensen door met hun handen in de aarde te werken een compleet andere relatie kregen met de levenscyclus, zichzelf en mekaar.
Zo ging de bal aan het rollen: op een avond zaten we met vier vrienden bij een biertje te brainstormen, en we kwamen tot de conclusie dat we onze communicatieskills moesten ter beschikking stellen van een beter milieu, én een andere manier van leven.
Woodwideweb stelt bomen en hun sensoriële aspecten centraal, maar wil daardoor vooral mensen meer met de natuur en mekaar verbinden, hen weghalen van de televisie, iPhone en andere schermen. Zo zullen we samen met culturele instellingen, scholen, verenigingen allerlei acties organiseren rond en over bomen in de publieke ruimte.
Maar je kan ook een boom adopteren, je favoriete boom op de site posten, zelf bomen planten ... Met Woodwideweb schrijven we met z’n allen het verhaal van een bos dat groeit in Brussel, reëel en virtueel tegelijk. En steeds onder het motto van de drie H’s: humus, humour, humanité.
In mijn leven heb ik veel gereisd, maar het is hier dat ik het liefst wortel schiet, om het in boomjargon te zeggen (glimlacht). Ik raak maar niet uitgekeken op deze stad, het beweegt hier continu. De stad van de eeuwige passage. En ik hou van de Belgische humor. Brusselaars kunnen de komma in een zin van plaats veranderen en daardoor de betekenis compleet doen kantelen. Neem het aan van een Italo-Française: de surrealistische esprit is hier nog lang niet dood.
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Enfant Terrible , Woodwideweb , radio
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.