Een gure zondagavond in de Sluismeester Coggestraat, op de grens van Brussel, Laken en Schaarbeek. Drie vrouwen trotseren weer en wind om een zieke zwerfkat te vangen en te laten steriliseren. Wat hen bindt: de onvoorwaardelijke liefde voor dieren.
© Saskia Vanderstichele
| Drie vrouwen van Ever'y Cat op pad om zwerfkatten te vangen: "Stil zijn, niet bewegen en de kat vooral niet in de ogen kijken."
Reportage
Ever'y Cat bekommert zich om verwaarloosde straatkatten
Stéphanie is de initiatiefneemster van de vereniging Ever’y Cat, die sinds 2015 voornamelijk actief is in haar woonplaats Evere (de naam verwijst er al naar) en in Schaarbeek. In de blauwe Dacia met het logo van de vereniging zit haar vriendin Françoise. Vrijwilligster Félice is zoals altijd met de fiets gekomen vanuit het stadscentrum. Zij komt twee avonden per week naar de buurt om de straatkatten eten te geven. “Ik bak vlees voor de katten. Zo’n drie kilo heb ik altijd bij me. Ik ga snel en discreet te werk om negatieve reacties van buurtbewoners te vermijden,” vertelt ze. Zij heeft de witte kat gespot die vandaag het doel van de operatie is. Hij is weldoorvoed, maar zijn oog zit half dicht.
Twee kooien hebben de vrouwen vanavond meegebracht. De ene valt automatisch dicht als de kat op een plankje trapt net voor de voederbak. De andere wordt manueel met een touwtje dichtgetrokken. Het lokaas bestaat uit sardientjes, die door hun sterke geur onweerstaanbaar zijn voor poezen. Een app met kattengeluiden kan ook van pas komen. Het dreigt echter een moeilijke vangst te worden, want Mimi, zoals Félice hem noemt, is bijzonder argwanend. De kater heeft al gezien hoe andere katten in de buurt in de val zijn gelopen. Hij blijft afstand houden, trippelt een eindje verder in de straat en gaat onder een auto schuilen. Aan de omheinde werf duikt plotseling een kater met zwart-witte vacht op. Mimi heeft al eens een robbertje met hem gevochten om zijn territorium te verdedigen. Als een van de twee katers een kooi nadert, geeft Stéphanie marsorders: “Stil zijn, niet bewegen en de kat vooral niet in de ogen kijken.”
Ever’y Cat wil katten van de straat halen die er geboren zijn of die door mensen achtergelaten zijn. Het lot van zwerfkatten is weinig benijdenswaardig, zegt Stéphanie. “Ze zijn niet gewenst, ze worden verjaagd of mishandeld, ze hebben kou en honger, ze lopen nare ziektes op, ze planten zich voort. Het is een catastrofe die zich steeds maar uitbreidt. Er is weinig opvang, want de asielen zitten vol en er zijn weinig organisaties zoals de onze. We hangen af van vrijwilligers. De enige subsidies die we krijgen, is de terugbetaling van sterilisatiekosten door de gemeente Evere.”
"Ik bak vlees voor de katten. Zo'n drie kilo heb ik altijd bij me"
Gastgezinnen gezocht
De vereniging vangt de zwerfkatten en brengt ze vervolgens naar de dierenarts. Als ze oud genoeg zijn, worden ze gesteriliseerd. Ze worden ook ontvlooid en ontwormd, krijgen vaccins en een chip. Alleen als ze erge pijn lijden, krijgen ze een spuitje. Als ze veeleer agressief of mensenschuw zijn, worden ze teruggezet. Anders komen ze in aanmerking voor adoptie.
Stéphanie gaat er prat op dat vorig jaar 311 katten door haar vereniging een nieuw baasje kregen. “We gaan op zoek naar gastgezinnen. Op onze website vind je foto’s en meer informatie over de katten. Geïnteresseerden kunnen een mailtje sturen. Toekomstige baasjes moeten bijdragen in de kosten die we gemaakt hebben en een warme thuis geven aan de diertjes. Daarvoor hebben we een overeenkomst uitgewerkt. We worden ook graag verder op de hoogte gehouden van het wel en wee van onze beschermelingen.”
© Saskia Vanderstichele
Opvallend: de voorkeur gaat uit naar baasjes die op een appartement wonen. Stéphanie legt uit: “Vergeet niet dat de poezen de hel meegemaakt hebben op straat. Ze hebben behoefte aan een veilige omgeving. We hebben al te veel incidenten gehad: katten die weglopen, vergiftigd of overreden worden.”
"Vergeet niet dat de poezen de hel hebben meegemaakt op straat"
Françoise, door haar vriendin steevast Biche genoemd, vindt het goed dat sterilisatie van huiskatten in het Brussels Gewest sinds dit jaar verplicht is. Het zal volgens haar helpen om de snelgroeiende kattenpopulatie in te dijken en het welzijn van de dieren te verbeteren. “Als je een kat hebt, moet je je verantwoordelijkheid opnemen, want een huisdier is geen object,” zegt ze resoluut. Thuis heeft Stéphanie ook vijf katten rondlopen. Haar vader heeft voor de twintig tot dertig dieren die op adoptie wachten hokjes gebouwd uit piepschuim met een zeil erover en gevuld met stro. Is Ever’y Cat een uit de hand gelopen passie van Stéphanie? “Noem het gerust liefde. Een passie is vaak vluchtig. Dieren zijn haar leven,” antwoordt Françoise.
Over naar de actie. Meer dan een uur is verstreken en het is zachtjes beginnen te regenen. De zwart-witte kat nadert de kooi en iedereen houdt de adem in. Félice vouwt de handen en bidt tot God dat ze niet onverrichter zake moeten terugkeren. Klap, het beestje is gevangen en kijkt geschokt en hulpeloos door de tralies. De kat wordt naar een kleinere box overgeheveld. Hij mag een nachtje bekomen en morgen wacht de dierenarts. Stéphanie vindt het nog altijd spijtig van de witte kat, die meer zorg nodig had, maar neemt genoegen met de troostprijs. “Soms zeg ik al lachend dat ik samenwerk met een Chinees restaurant waar kat op het menu staat. Maar ik zal goed voor de kater zorgen en hem noemen naar de BRUZZ-reporter die erbij was.”
Meer info: http://everycat.be
© Saskia Vanderstichele
Lees meer over: Brussel , Samenleving , straatkatten , zwerfkatten , straatdieren
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.