Gemeente zoekt kattenvangers

Een opmerkelijk bericht op de gemeentelijke website van Sint-Lambrechts-Woluwe: de gemeente zoekt kattenvangers om de sterilisatie van zwerfkatten te bespoedigen.

Wie last heeft van zwerfkatten, wordt verzocht een kooi te halen bij de gemeente, een waarborg te betalen, de kat te vangen en naar een dierenarts te brengen voor een sterilisatie. De kat wordt daarna weer vrijgelaten. Is de kat er te slecht aan toe, dan zal de arts het dier euthanaseren.

Op zich is het vreemd dat Sint-Lambrechts-Woluwe de bevolking inzet om de kattenpopulatie in te dijken, maar de gemeente doet alleen (misschien wat ijveriger dan andere) wat de wetgever vraagt. Een ordonnantie stelt immers dat de Brusselse gemeenten om hygiënische redenen het zwerfkattenprobleem moeten aanpakken. Ze moeten een kaart maken met de omvang van de overpopulatie en kunnen vervolgens een subsidie aanvragen bij het Brussels Gewest om katten te laten steriliseren. Acht gemeenten maken er gebruik van. Het effect is beperkt: in 2010 zijn er een 620-tal katten gesteriliseerd. Sterilisatie is nochtans een probaat middel tegen kattenoverbevolking. De voortplantingscyclus van de kat heeft immers een exponentieel karakter. Laat je de natuur haar gang gaan, dan is elke vrouwelijke kat in vijf jaar tijd al gauw goed voor een nageslacht van zesduizend kittens.

De kattenplaag is zo groot dat ook de federale regering zich erover buigt. Volgens cijfers van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS) neemt het kattenbestand elk jaar met zes procent toe. Jaarlijks moeten asielcentra in België twaalfduizend katten een spuitje geven. Vanaf september 2014 zal het daarom verboden zijn om katten te verhandelen, of zelfs weg te geven, als ze niet gesteriliseerd zijn.

Onkelinx wil ook alle Belgische gemeenten verplichten tot een onthaalpunt voor de sterilisatie van katten. Dat is voor de Brusselse Vereniging voor Stad en Gemeenten een brug te ver. Niet elke gemeente wordt in dezelfde mate met het probleem geconfronteerd. De Vereniging ziet hierin een zoveelste manier om de kosten voor een federaal probleem (Volksgezondheid) af te wentelen op de lokale besturen.