Halverwege empathische wandeltocht door Brussel: 'Ik weet niet waar ik vanavond slaap'

Op 19 mei trok Sebastien De Fooz de deur van zijn woning achter zich dicht en begon hij aan een ‘empathy walk’ door zijn thuisstad Brussel. De bedoeling: een maand lang door de hoofdstad wandelen, en enkel via ontmoetingen onderweg slaapplaatsen vinden. De vader van 3 kinderen weet ’s ochtends dus niet waar hij de nacht zal doorbrengen: ‘Ik beleef ongelofelijk intense momenten op slechts enkele kilometers van mijn huis.’

Twee doelen legde Sebastien De Fooz zichzelf met dit opmerkelijke wandelproject op: zijn dagelijkse routine doorbreken en buiten zijn comfortzone treden. Hij benadrukt ook dat de wandeltocht geen activistische motivatie kent. “Ik stap niet voor of tegen een bepaald idee, maar maak deze wandeling in de eerste plaats voor mezelf. Het is een experiment om mijn eigen kijk op de wereld te veranderen.”

De Fooz zit nu over de helft van zijn wandeltocht en sliep deze nacht nog in de Koninklijke Sint-Mariakerk van Schaarbeek. Een locatie die mooi past binnen het rijtje van opmerkelijke slaapplaatsen waar hij eerder terechtkon. “Ik heb al twee nachten in een kraakpand gelogeerd bij extreemlinkse anarchisten en helemaal toevallig belandde ik daarvoor in een prachtig herenhuis in Schaarbeek. Daar vangen ze normaal Roma op.” Ook een bejaardentehuis in de Marollen en het Zoniënwoud passeerden al de revue. “Echt waanzinnig”, aldus De Fooz.

Op sandalen en met een rugzak trekt de Etterbekenaar nu al een halve maand door Brussel, zonder een specifieke eindbestemming. Door telkens opnieuw te moeten zoeken naar een slaapplaats, wil hij in contact komen met mensen die hij normaal gezien gewoon zou kruisen. “Ik spreek soms wel mensen aan, maar ik ga ze nooit vlakaf vragen of ik bij hen kan logeren. Dat werkt niet. Door mensen rustig uit te leggen wie ik ben en wat ik onderneem, lukt het meestal wel om een slaapplaats te vinden.”

Al blijft het wel een uitdaging om op een korte tijdspanne het vertrouwen te winnen van voorbijgangers die hij pas ontmoette. “Het is niet evident om elke ochtend te vertrekken en niet te weten waar ik die nacht ga slapen. Je moet elke keer weer uit uw kot komen en telkens opnieuw er vertrouwen in hebben dat het goedkomt.”

Door het contact met al die verschillende mensen, merkt hij naar eigen zeggen hoezeer de stad nog voor een uitdaging staat wanneer het over samenleven gaat. “Er bestaan zoveel werelden in deze stad, maar de onderlinge interactie blijft miniem. Het leven in Sint-Joost valt bijvoorbeeld helemaal niet te vergelijken met wat er zich 800 meter verder afspeelt in de Europese wijk.”

Of De Fooz ook al moeilijke momenten beleefde? “Bijna elke dag. Wanneer ik door de stad aan het trekken ben, vraag ik me soms opeens af: wat ben ik hier eigenlijk aan het doen? Het is belangrijk dat ik niet aan die twijfels toegeef.”

Op 19 juni eindigt de ‘empathy walk’ van De Fooz. Daarna wil hij een documentaire maken met de beelden die hij tijdens zijn tocht verzamelde. Ook plant hij workshops voor pendelaars. “Ik wil hen leren dat een verplaatsing door de stad ook een inspirerende ervaring kan zijn.”