Helden van 2023 (3): Narmeen Said informeert asielzoekers

“Vooraf maken we altijd een indeling: iemand richt zich op de rij met alleenstaande mannen en iemand anders op de rij met gezinnen en minderjarigen. Om 8 uur 's ochtends ben ik dan aan Pacheco. Een twintigtal minuten later gaan de deuren open."

“Daarna gaan we naar Passage 44 om mensen informatie te geven over hun interviews met de Dienst Vreemdelingenzaken. Het is belangrijk dat ze weten wat ze kunnen verwachten, zodat ze gerustgesteld zijn en hun gesprek zo goed mogelijk kunnen voeren.”

“Ik ben begonnen in mei dit jaar. Sindsdien heb ik al veel bijzondere mensen ontmoet. Ik herinner me een man die al acht of negen jaar in België was. Hij vertelde dat hij inmiddels werk had gevonden en Nederlands en Frans had geleerd. ‘Waarom mag ik hier niet blijven?' vroeg hij. 'Waarom krijg ik geen toekomst?'”
“Ik ben student. Meestal beginnen mijn colleges pas laat, dus het voelt niet als iets waarvoor ik tijd moet maken, het gaat vanzelf. Daarnaast zijn de andere vrijwilligers ook vrienden geworden. Als iemand er even doorheen zit, steunen we elkaar.”

“Soms doen politici uitspraken over asielzoekers en dan denk ik: je weet helemaal niet waar je het over hebt. Ik vind het bijvoorbeeld onbegrijpelijk dat er zo snel werd bepaald dat er geen opvang meer is voor alleenstaande mannen. Met deze temperaturen wil je al niet eens buiten wandelen, terwijl er mensen zijn die buiten moeten slapen.”

“Het is heel moeilijk om iemand te vertellen dat er geen opvangplek is. Je ziet in hun ogen dat de mensen zich niet goed voelen. Soms voel ik me wel schuldig dat ik niet meer voor ze kan doen.”
“Het geeft zin aan mijn dag om mensen te helpen. Je ziet dat mensen dankbaar zijn dat je ze informatie geeft en soms is er dan heel even een glimlach. Dat is alles waard. Sinds ik dit vrijwilligerswerk doe, ben ik me ook bewuster van mijn eigen situatie. Ik ben dankbaar dat ik een huis heb en kan studeren, dat ik me geen zorgen hoef te maken om mijn basis­behoeften.”