Hervorming gemeenschapscentra: CD&V bang voor bureaucratie

De Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) is de 22 gemeenschapscentra geruisloos aan het omvormen tot één groot cultuurcentrum. CD&V gaat op de rem staan.

Vlaams Brussel mag zich de trotse eigenaar noemen van 22 gemeenschapscentra, mooi verspreid over de stad, vaak in strategisch gelegen panden en elk met een eigen specialisatie. Het zijn evenveel ankerpunten voor de Nederlandstalige Brusselaar: cursussen, cultuur, ontmoetingen et cetera.

In de vorige regeerperiode wou toenmalig VGC-collegelid Pascal Smet (SP.A), vanuit een idee van efficiëntie en goed bestuur, een grondige hervorming met grote gemeenschapscentra en kleinere dependances. Dat plan is nooit echt van de grond gekomen. Smets opvolger, Bruno De Lille (Groen!), pakt het anders aan. De gemeenschapscentra worden één groot Cultuurcentrum Brussel, zo verklaarde hij bijna een jaar geleden in deze krant.

Die weg lijkt nu definitief ingezet. De VGC trekt het beheer van de gemeenschapscentra steeds meer naar zich toe. Kort: het beheer komt centraal te liggen, de gemeenschapscentra worden filialen. De VGC kan die macht naar zich toe trekken. Ze is eigenaar van de gebouwen en werft sinds enige tijd ook het personeel aan. De VGC gaat straks ook mee de culturele programmering bepalen. De gemeenschapscentra worden intussen aangemoedigd om structureel te gaan samenwerken. Een verplichting om te 'clusteren' is het niet, maar er worden wel suggesties gedaan: Nekkersdal en Heembeek bijvoorbeeld, of De Pianofabriek en Ten Weyngaert, of WaBo en Den Dam.

Die geleidelijke verschuiving van lokaal bestuur naar centraal VGC-beheer valt niet bij iedereen in goede aarde. Parlementslid Brigitte De Pauw (CD&V), lid van de meerderheid in de VGC, gaat op de rem staan. Dat blijkt uit de discussienota die binnenkort in de Raad van de VGC wordt voorgesteld.

De centralisatie van het personeelsbeleid bijvoorbeeld is volgens De Pauw "het gevolg van twee tendensen: een bekommernis om elke schijn van nepotisme te vermijden, en professionalisering." Maar het raadslid waarschuwt dat de pendel niet te veel in de andere richting mag doorslaan. Professionaliseren kan de doodsteek betekenen voor de lokale dynamiek. "Het leidt tot afbrokkeling van de verenigingen, het uitdoven van het vrijwillig engagement en ten slotte de dood van de actieve lokale gemeenschap."

De Pauw is ook beducht voor een beslissingsmacht die centraal bij de VGC ligt en waarbij de gemeenschapscentra zelf niet langer de crea­tiviteit van onderuit kunnen laten spelen, waarbij een convenant tussen VGC en gemeenschapscentra afsluiten 'een bureaucratische routine' wordt. De nota moet voor De Pauw een eerste aanzet tot debat zijn in de Raad van de VGC. "En zo nodig kunnen er nog hoorzittingen komen."