Hoogspanningscabine in eik en natuursteen

De Lambertuskerk werd net voor de Tweede Wereldoorlog gebouwd ter vervanging van de oude kerk met romaanse toren uit de twaalfde eeuw. Delen van het oorspronkelijke bouwwerk, het kerkhof en de oude ommuring zijn historisch waardevol. Het geheel is dan ook beschermd. En daar valt nu eenmaal ook het 'technisch lokaal' onder. Het gaat om een cabine die niet alleen aan de kerk, maar ook aan een deel van de buurt elektriciteit levert.

Heel wat inwoners weten nog dat de stroomvoorziening het vaak liet afweten tijdens een begrafenis. Monumenten & Landschap­pen beschouwt de hoogspanningscabine dan ook als een noodzakelijk kwaad. Daarom wordt ze 'meegenomen' in de restauratie.

De metalen deur, vroeger in het typische grijs, zal er binnenkort helemaal uitzien als een eikenhouten poort, in harmonie met de kerkdeuren. De natuurstenen, die de deurlijst vormen, worden ook nagebootst. Ondertussen is een onverwacht probleem opgedoken: wat met de knalgele sticker die ostentatief op de deur prijkt? Dat eisen elektriciteitsleveranciers en controlemechanismen nu eenmaal. Er wordt nu hard nagedacht hoe men de klever kan integreren in de trompe-l'oeil. In de barok werden complete kerkkoepels in trompe-l'oeil geschilderd; die moesten dan het hemelgewelf voorstellen. Maar toen waren er nog geen zwart-gele stickers...