Jacques Derom: een tweede carrière als fotomodel en mannequin

Jacques Derom (58) is pedagogisch adviseur bij Bruxelles Formation, de organisatie die zich bezighoudt met de opleiding van Franstalige Brusselse werklozen. In zijn vrije tijd heeft hij een minstens zo boeiende bezigheid. Hij is namelijk fotomodel en mannequin. "Als 50-plusser hoef je niet de ideale maten te hebben. Je moet er vooral gezond en dynamisch uitzien."

Derom is een geboren en getogen Brusselaar, die zijn jeugd in Sint-Lambrechts-Woluwe doorbracht en nu al jaren samen met zijn vriend in Schaarbeek woont. Twee jaar geleden verhuisde het stel naar een charmant pand aan de Rigasquare dat groot genoeg was om ook de beide moeders in huis te nemen.

Derom werkt al zowat zijn hele leven in de sector van de arbeidsbemiddeling. Jarenlang gaf hij les aan werklozen, achtereenvolgens bij de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA), Forem en Bruxelles Formation. Ook gaf hij een tijd communicatietrainingen in bedrijven. Toen hij vijftig werd, merkte hij dat hij het lesgeven stilletjesaan beu aan het worden was. Hij kreeg de kans om beheerder te worden van het lescentrum van Bruxelles Formation op het Rouppeplein, waar werklozen allerlei administratieve opleidingen kunnen volgen. Als pedagogisch adviseur organiseert hij daar nu nieuwe opleidingen.

In het jaar dat hij vijftig werd, vond er nog een andere opmerkelijke gebeurtenis plaats. Hij nam, op aandringen van enkele collega's, deel aan de modellenwedstrijd van Plus Magazine (toen nog Onze Tijd). "Ik heb er lang over nagedacht, maar toen ik me uiteindelijk inschreef, was het een openbaring. Ik had voorheen veel amateurtoneel gespeeld en ik wist dat ik het in me had om model te zijn, maar ik durfde uit eigen beweging niet naar de agentschappen te stappen."
Derom was niet de enige kandidaat. "Er hadden zich vijfhonderd mensen ingeschreven voor de preselecties. Uiteindelijk bleven we met twaalf finalisten over. Vier mannen en acht vrouwen. We werden toen voor drie dagen ondergebracht in het casino van Blankenberge. Daar leerden we lopen als een mannequin en spreken in het openbaar. Het was fantastisch." Ook aan de avond van de wedstrijd bewaart Derom goede herinneringen. "Er was veel volk, veel pers ook. En ik won de publieksprijs, samen met een van de dames."

Werk vinden
Als onderdeel van de prijs kreeg Derom de mogelijkheid om een fotoboek te laten maken door het Gentse modellenbureau People Choice. Daarmee ging hij zich aanbieden bij verscheidene agentschappen. "Na zo'n wedstrijd ben je nog niet meteen een veelgevraagd model. Je carrière moet je zelf maken."
Met die carrière lijkt het aardig te lukken. Mensen van de babyboomgeneratie blijken erg gezocht voor reclames van bijvoorbeeld banken, verzekeringen en medische bedrijven. "Voor een brochure over fiscale amnestie moet je iemand hebben die al een fortuin heeft kunnen opbouwen, geen dertiger dus."

Derom is inmiddels ingeschreven bij een zevental agentschappen. "Ik raak niet overal zomaar binnen. Sommige agentschappen vragen exclusiviteit van hun modellen, maar als je ouder bent, is het veel interessanter om met verschillende bureaus te werken."
Groot is de concurrentie onder de oudere modellen niet. "Het is niet te vergelijken met de jongeren. Wij zijn vrienden. We geven opdrachten door aan elkaar. Het is ook maar een klein wereldje."

Ideale maten
Momenteel defileert hij een à twee keer per jaar, onder meer op de jaarlijkse Zenith-beurs voor vijftigplussers op de Heizel. Veel vaker poseert hij voor fotoshoots. Zo is hij te zien op reclameposters van Fortis, folders van de NMBS en affiches voor hooraparaten. Ook in Nederland is hij bekend. Daar is hij sinds enige tijd Mister John, hét gezicht van de Nederlandse Spoorwegen.
Derom benutte ook zijn amateurtoneelverleden. Hij speelde mee in reclamespots op tv en in soaps en series als Familie, Wittekerke, Spoed en Sedes en Belli. "Allemaal toffe, kleine rolletjes." Ook kroop hij ooit in de huid van de vermoorde Waalse politicus André Cools, voor een reconstructie van de moord door RTL-TVI. Tegenwoordig werkt hij minder vaak voor tv omdat het moeilijker te combineren valt met zijn job bij Bruxelles Formation. Al het modellen- en defileerwerk moet immers gebeuren op zijn vrije dagen. "Gelukkig heb ik niet de behoefte om echt op vakantie te gaan. Ik besteed al mijn vrije tijd liever aan mijn modellencarrière. Defileren of poseren voor de camera geeft me een kick. En het verdient nog aardig ook."

Waar hij wel om de vier maanden tijd voor vrijmaakt, is voor Miriam's photo casebook, een soort van fotoroman die elke week verschijnt in de Britse krant Daily Mirror. "Het is altijd een of ander psychologisch verhaaltje. De ene keer vragen ze me om woedend te kijken omdat mijn vrouw me bedriegt, de andere keer moet ik er blij uitzien omdat mijn vriendin vroeg thuis is van haar werk. Ik heb geen idee waarom ze daarvoor Belgische modellen vragen. Maar het is leuk om te doen. Vaak vinden de opnames hier thuis plaats. Dan komen alle acteurs naar hier."
Moet je als 50-plus-model ook de ideale maten hebben? "Neen, die heb ik zelf ook niet. Ik ben bijvoorbeeld maar 1m70. Je moet wel een gezonde, dynamische en natuurlijke uitstraling hebben. Eigenlijk moet je laten zien dat je niet oud bent, dat je als 50-plusser nog iets kunt verwezenlijken en nog iets te zeggen hebt."

Derom is dan ook niet zo heel veel met zijn uiterlijk bezig. Dat hij er zo jong uitziet - volgens de meeste fotografen is hij nog lang niet geloofwaardig als opa - komt door zijn 'goede genen'. "Mijn moeder is 87 en heeft nog een mooie bos haar en een hele gave huid." Voor het overige smeert hij alleen wat crème op zijn gezicht en onder zijn ogen. Aan een lifting denkt hij niet. Hij let ook niet speciaal op zijn voeding, rookt en drinkt graag een glas wijn. "Maar eens per jaar doe ik een zuiveringsdieet. Dan eet ik veel fruit en groenten en drink ik geen alcohol." Intensief sporten is niet besteed aan hem. "Maar ik heb geen auto en wandel dus heel veel."

Genieten
Derom wil nog een hele poos doorgaan met het defileer- en modellenwerk. "Zo lang mogelijk. Ik ken modellen van in de zeventig." Het liefst zou hij er fulltime mee bezig zijn zodat hij zich bijvoorbeeld ook bij buitenlandse agentschappen zou kunnen inschrijven. Maar dat risico durft hij op zijn leeftijd niet meer aan. Ook denkt hij wel eens dat hij veel vroeger aan zijn tweede carrière had moeten beginnen. "Maar ach, misschien was de concurrentie dan veel groter geweest en had ik geen kansen gekregen. Nu geniet ik er tenminste met volle teugen van."