Konijnenellende op Robinsoneiland

Amper een jaar na de heropening van het Robinsonchalet op het gelijknamige eiland midden in het Ter Kamerenbos wordt de plek geteisterd door 'klein' vandalisme. De konijnenpopulatie op het eiland wordt stelselmatig - haast dagelijks en vooral in het weekend - geterroriseerd door kwajongens en loslopende honden. [2 reacties]

Tot voor kort werden 35 konijnen geteld, maar dat aantal slinkt zienderogen. "Dagelijks laten twee tot drie konijnen het leven door honden die niet aan de leiband worden gehouden," bevestigen de twee overzetschippers. "Ook kinderen lopen als wilden achter de tamme konijnen aan, vooral tijdens de weekends, als het hier een Walibi-toeloop is. De diertjes worden opgejaagd, tot ze meestal in de vijver tuimelen en... verdrinken." Konijnen kunnen niet zwemmen.

De restaurateur heeft het groen rond het restaurant in erfpacht. Iets verder op het eiland blijft het openbaar parkje beheerd door de overheid. Die kan niet om de haverklap over de fauna waken. Het is zaak om eenden en andere (water) vogels in het voorjaar rustig te laten broeden. Maar ook zij worden geplaagd. "Ik zag ouders lachend kijken naar een kind dat met een stok een broedende eend van haar nest wou drijven; het dier onderging de terreur om de eieren te beschermen," zegt de opzichter. Hij is aangesteld door de exploitant, maar kan niet achter alle wandelaars aan lopen, omdat hij ook de veerpont bestuurt. "Het is ongehoord dat ouders amper optreden tegen het leed dat de kinderen dieren aandoen."

Hoe het konijnenbestand zich in nog geen jaar tijd op dit eiland heeft ontpopt, is een verhaal op zich. Op een dag vroeg een dame, die regelmatig kwam eten, om tijdens haar vakantie op haar wit konijn te passen. Ze bracht het dier (met een voorraad eten) in een doos mee, en de Robinsoneilandbewoners zorgden ervoor. Maar de eigenares kwam nooit terug. De rammelaar, waarvoor ondertussen een ren was gemaakt, werd uit zijn isolement gehaald en kreeg er een voedster (vrouwtje) bij. De lampreien (jonge konijnen) volgden snel. En ze zijn zo tam dat ze tot rond het chalet etensrestjes komen schooien. Daardoor vallen ze gemakkelijk ten prooi aan loslopende honden en kinderen, wier (doorgaans poepchique) baasjes decadent gedrag normaal schijnen te vinden.